Ze zijn langzaam aan het verdwijnen. De gele borden waarop vermeld stond dat de Assendorperstraat niet, of de Van Karnebeekstraat en Luttenbergstraat moeilijk te bereiken waren. Als laatste is het nu wachten op het gereedkomen van het wegdek op de Sassenpoortenbrug.
Ik heb er al eerder over geschreven. ’t Zal nodig geweest zijn, maar ik stel de vraag nog maar een keer: Waarom heeft het allemaal zo lang moeten duren? Het gaat, naar ik schat, om een stukje weg van zo’n 700 meter. Maar ja, zulke gedachten heb ik wel eens vaker.
Soms wordt gelijktijdig op meerdere plekken in de stad gewerkt – het geldt trouwens voor het hele land, vermoed ik – en zou het niet sneller gaan als meer mensen een en dezelfde klus zouden aanpakken en daarna met z’n allen naar de volgende klus? ’t Zal wellicht wel geprobeerd zijn maar niet werken.
Het afgelopen weekend kon de brug slechts door voetgangers en fietsers gebruikt worden, waarbij ik me dan verbaas over waarom dat slechts aan een van de twee kanten kon. Bij tijd en wijle was het er echt dringen geblazen.
Maar het moet gezegd, de brug gaat in ieder geval weer iets van zijn oude glorie terugkrijgen. Op Facebook is een groep liefhebbers van oude Zwolse foto’s. Daar blijkt dat de Sassenpoort en de bijbehorende brug al heel lang gewilde objecten zijn, want er zijn veel foto’s van. Met wandelende mensen, koetsjes en handkarren, om maar eens wat te noemen.
Nu de verkeerslichten verdwenen zijn en de trottoirs van de brug weer behoorlijk teruggebracht zijn naar het formaat van weleer, lijkt het op die foto’s van vroeger, maar dan zonder de genoemde vervoermiddelen.
We kunnen ons wel afvragen of we ons, anno 2024, de luxe van een ‘verkeerslichtloos’ kruispunt wel kunnen permitteren. Als blijkt dat we het hier zonder allerlei voorsorteervakken kunnen doen, zijn er misschien wel meer plekken waar het ook veranderen kan. We leren er als inwoners van Zwolle in ieder geval van.
Misschien hebben de planners van de gemeente dan ook geleerd dat het wel iets sneller moet.
