’t Is misschien iets persoonlijks van mij, maar ik heb moeite met mensen die anderen betrekken bij hun argumenten. Zelfs zonder dat die anderen dat weten. Zeker met zinnen als: “Ik ben van mening, en velen met mij, dat…” Ik heb dan vaak de neiging te vragen: “Noem er eens vijf van?”
Of mensen die weten wat anderen ergens van vinden. Dan herinner ik me de vroegere cabaretier Wim Kan, die ooit over de politiek meldde: “Ik lees elke morgen tot mijn schrik in de krant wat ik nu weer wil!”
Zo lees ik in De Stentor van afgelopen vrijdag over het deels gesloopte kunstwerk Blauwe Lijn en wat wethouder Anja Roelfs daarvan vindt. Namelijk: “Ik betreur de diefstal ten zeerste, kunst in de openbare ruimte is van waarde voor alle Zwollenaren en daar blijf je van af.”
Natuurlijk blijf je ervan af, maar of het van waarde is voor alle Zwollenaren? Dat is heel discutabel. De lijn schijnt er nu een kleine negen jaar te liggen en werd destijds bij de aanleg onderbouwd met de volgende argumentatie: “De Blauwe Lijn is onderdeel van de kunstroute die Portal heet. De slingerende lijn is gebaseerd op de route van de rivier Aa en op oude kaarten van Zwolle, waarop deze rivier te zien is.”
Op de website van de gemeente staat er tegenwoordig over, en ik citeer: “Vanaf het Stationsplein slingert een smalle blauwe bronzen lijn langs de Stationsweg en de Burgemeester Van Roijensingel naar de binnenstad met de stroom van bezoekers en forenzen mee. De lijn is in de grond gekerfd, als de levenslijn in een handpalm en verbindt een aantal kunstwerken.” Einde citaat.
Toch een heel ander verhaal waarbij zelfs wordt gemeld dat de lijn in de grond is gekerfd. Afgezien van het feit of dit kunstwerk mooi of lelijk gevonden wordt, het is voor velen een hinderlijk obstakel. Want het is niet ingekerfd, maar ligt bovenop de grond dan wel tegels. Was het nu een rechte lijn aan één kant van het looppad, nee, het kronkelt van links naar rechts. Ik hoor daar al die negen jaren klachten over.
Het lijkt erop dat de kunstenaar(s) bij het ontwerpen, en de betrokken ambtenaren bij het goedkeuren, niet aan mindervaliden, slechtzienden en ouders met kinderwagens, hebben gedacht. Misschien zit die grote groep achter het slopen, ’t zou zomaar kunnen.
