“Kraken gaat door” is met grote zwarte letters op een pand in de Hofstraat in Kampen gespoten. Wat de eigenaar van het gebouw Bianca Groenveld uit Aerdenhout betreft, gaat de verbouwing door. Vrijdag sleepte ze de krakers, voor zover deze bekend zijn, voor de rechter om ontruiming te eisen. Veel verzet van de krakers kwam er echter niet. In overleg met Groenveld willen ze vertrekken, maar ze zijn huiverig geworden omdat een bouwploeg onlangs binnen werd gelaten om werkzaamheden te verrichten op het dak en gelijk de kans greep om het sanitair aan gruzelementen te slaan.
Groenveld kocht het pand aan de Hofstraat zo’n drie jaar geleden. Bouwtekeningen werden gemaakt om het te verbouwen tot een winkelruimte met drie appartementen. In de zomer van 2023 verleende de gemeente Kampen een bouwvergunning en de daarbij behorende sloopvergunning. Ook kreeg Groenveld de financiering helemaal rond.
Groenveld wil eigendom terug
De krakers gooiden echter roet in het eten. “Het is haar pand en dat wordt nu bewoond door mensen zonder enig recht of titel,” zegt Joop Wassink, advocaat van Groenveld. “Ze wil nu echt gaan verbouwen en gewoon haar eigendom terug.” Hij vordert dat de krakers binnen drie dagen na de uitspraak van de rechter het pand verlaten.
De advocaat vertelt de rechter van dienst dat de problemen voor zijn cliënt verdergaan dan alleen de stilliggende bouwplannen. Groenveld verhuurt een deel van haar vastgoed, dat tot in de Oudestraat doorloopt, als winkelruimte aan Holland & Barret. De gezondheidswinkel kampt al geruime tijd met lekkage en dat wordt veroorzaakt door de slechte staat van de bebouwing aan de Hofstraat. Om verdere schade en overlast voor de winkel te voorkomen, moet ze zo snel mogelijk aan de slag kunnen met het gekraakte pand.
Wassink dagvaardde Lesley en Marsha, de enigen die zich bij de gemeente lieten inschrijven op het gekraakte adres. De overige krakers weigeren zich bekend te maken. In de rechtszaal werpt Lesley zich op als de woordvoerder namens alle krakers, ondanks dat de rechter vermoedt dat zijn ‘medebewoners’ op de publieke tribune zitten. “We zijn bereid om te vertrekken op voorwaarde dat de verbouwing ook echt begint,” zegt Lesley tegen de rechter. “Ik wil liefst direct contact met de eigenaar en niet via een advocaat of rechter.”
Huiverig om bouwvakkers binnen te laten
“Alleen ben ik wat huiverig geworden omdat ik bouwvakkers heb binnengelaten die het dak moesten repareren vanwege de lekkage en in de winkel al het sanitair bij ons kapot hebben geslagen,” voegt hij eraan toe. Voor Wassink is de goede wil van Lesley niet voldoende. “Hij kan wel zeggen dat hij meerdere bewoners vertegenwoordigt, maar ik wil geen zakendoen met mensen die hun identiteit niet kenbaar maken.” De advocaat wil dan ook dat de rechter een uitspraak doet dat iedereen zo snel mogelijk het pand moet verlaten.
De rechter wil van Groenveld weten of er al een overeenkomst is gesloten met een aannemer om direct te kunnen starten met de grote verbouwing. Groenveld zegt dat het niet het geval is, omdat het onmogelijk is vanwege de regelgeving. Zodra er in een pand gesloopt moet worden, is het verplicht om eerst een onderzoek uit te voeren of er asbest aanwezig is.
Asbest moet verwijderd worden
Pas als er een degelijk plan is hoe het asbest tijdens de sloopwerkzaamheden wordt verwijderd en afgevoerd, mogen de werkzaamheden beginnen. “Voor de asbestinventarisatie moeten ze naar binnen en dat kan nu niet,” zegt Groenveld. “Pas als de sloop klaar is kan het bouwbedrijf beginnen.” Een overeenkomst afsluiten met de sloper en aannemer zonder dat er een startdatum bekend is, behoort volgens Groenveld tot de onmogelijkheden. “Hoe dan ook, de slopers staan klaar,” vertrouwt ze de rechter toe.
“Dat een team van slopers klaarstaat hebben we gemerkt,” reageert Lesley. “Sinds de laatste keer ben ik voorzichtig geworden met mensen binnenlaten, maar het is geen bezwaar als het alleen is om de staat van het pand te bekijken.” De rechter vraagt Lesley en Marsha wat ze een redelijke termijn vinden om het gebouw te verlaten, mocht hij besluiten dat het tot een ontruiming komt.
“Twee weken is normaal dacht ik,” antwoordt Lesley. “Ik heb enige tijd nodig om de inboedel te verwijderen. Ik ben niet rijk en het meeste moet naar de vuilstort. Het zou mooi zijn als er dan een container komt te staan waar het in kan.”
Dure tijdelijke inschrijving
Voor Marsha is het helemaal geen probleem. “Ik heb me heel even voor een maandje op het adres in laten schrijven en er nooit gewoond,” verklaart ze. Voor haar kan het desondanks een dure tijdelijke inschrijving worden. Wassink laat weten dat ze wel gedagvaard is. Hij wil de proceskosten gedeeltelijk op haar verhalen als de rechter zijn cliënt in het gelijk gesteld. “Het is niet anders,” verzucht Marsha, die bereid is om dan de portemonnee te trekken.
Lesley, die de bui al een beetje ziet hangen, onderstreept op de valreep nogmaals zijn punt: “Voor mij is het echt heel moeilijk als het pand na een ontruiming toch weer leeg blijft staan.” De rechter doet over twee weken uitspraak.
