In de Zwolse gemeenteraad is een discussie losgebarsten over het zogenoemde doelgroepenvervoer. Het betreft het openbaar vervoer voor mensen die niet zelfstandig kunnen reizen, bijvoorbeeld mensen met een rolstoel. Er valt, zo lees ik, ook leerlingenvervoer onder. Ik mag hopen het vervoer van leerlingen die niet zelfstandig kunnen reizen. Laten we daar dan maar van uitgaan.
Ik woon in een deel van Aa-landen waar elke morgen een forse rij taxibusjes leerlingen aflevert voor De Twijn/Driemaster, een school voor speciaal onderwijs. Eenzelfde rij haalt ze ’s middags weer op. Als ik zie uit welke plaatsten, in een wijde omgeving van Zwolle, ze vandaan komen, heb ik vaak gedacht: Jongens, is dat wel goed geregeld, kan en moet dat niet anders? Sommige partijen vinden dat schijnbaar ook én dat daar veranderingen in aangebracht moeten worden. De druk op die vorm van vervoer blijkt nu te hoog te zijn.
Die ‘Twijn en co’ zal vast niet de enige school voor bijzonder onderwijs zijn in onze provincie. Er zullen ook Zwolse kinderen op scholen in de regio zitten – toen dat nodig was, waren dáár plekken voorhanden – terwijl het omgekeerde vast ook het geval is.
Alleen voor Zwolle gaat eenzelfde vervoerscontract ruim 6 miljoen per jaar kosten. Dat dan wel weer voor een periode van acht jaar. Daarbij komt dat dit soort van vervoer heel veel verkeersbewegingen met zich meebrengt, iets wat ook zorgen baart. Het nijpend personeelstekort speelt ook in deze sector een rol. Bij elkaar opgeteld, redenen genoeg om daar op in te spelen.
Ik las trouwens ook een uitspraak van een woordvoerder van de SP in de Zwolse gemeenteraad en wel deze: “Deze mensen moeten ook naar hun vrienden kunnen die niet in de Aa-landen wonen. Doelgroepenvervoer is een recht en de gemeente moet zorgen dat dit in orde is.”
Mag ik over de juistheid van deze kreet twijfelen? Er zullen in Zwolle vast meer mensen naar vrienden buiten hun woonwijk willen, maar het om welke reden dan ook niet kunnen. Is dat voor hen ook een recht en moet de gemeente er maar voor zorgen?
De dure regelingen, waaronder dit doelgroepenvervoer vast ook valt, is bedacht in een tijd waarin economisch de bomen tot in de hemel reikten. Tegenwoordig pakken zich vele donkere wolken samen onder die hemel. Dat geeft te denken.
