Vorige week zaterdag schreef Youp van ’t Hek in zijn wekelijkse column uitgebreid over Noor Visser. Die Zwolse Noor Visser, 20 jaar oud, erfde na het overlijden van haar vader een dusdanig bedrag dat zij daarvoor een huis kocht.
Met een paar van haar vriendinnen ontstond het plan om er te gaan samenwonen, heel gewoon, net als een gezin. Het leek hen de oplossing voor hun gezamenlijk huisvestingsprobleem.
Toen de gemeente Zwolle ervan hoorde, stuurde die aan Noor een brief, met zoals dat heet, “een last onder dwangsom”, dat zoiets niet mocht. Het was niet de bedoeling dat het een studentenwoning zou worden. Noor liet het daarop op een rechterlijke uitspraak aankomen, die verkeerd, voor haar en haar vriendinnen, uitpakte.
Van ’t Hek veegde in zijn column die rechters, op Youps geheel eigen wijze, de mantel uit. Die column is voor geïnteresseerden vast terug te vinden op het internet. En wat gebeurt er toen?
Mona Keijzer, onze minister van Wonen, was dinsdagavond te gast in een actualiteitenprogramma, waar dit verhaal aan de orde kwam. Wat zei Mona daar? Dat ze de situatie van Noor kent, dat de regels wat haar betreft van tafel moeten en we echt gaan kijken hoe we de mensen die nu allemaal wanhopig op zoek zijn naar een plekje, een eigen woning geven. Of woorden van gelijke strekking.
Ik weet welhaast zeker dat Mona van de zaak Noor Visser niet eerder heeft gehoord dan nadat Youp erover geschreven had. Met het afkraken van het biermerk Buckler door diezelfde Youp, ergens ver in het achterhoofd, zijn politici bang voor de invloed van zo’n column.
Pas als kritiek op besluitvorming politieke gevolgen heeft, wordt er schijnbaar over aanpassing van de besluitvorming nagedacht. We zien het ook, zo ben ik van mening, bij het gedoe om de picknicktafels bij restaurant Het Engelse Werk. Toen er ophef over kwam, trok de gemeente de hakken in de wal en werden er excuses aangeboden.
Voor het herplaatsen van de tafels moet nog wel een vergunning worden aangevraagd waarvan de kosten, als je niet oppast, hoger zijn dan de zitjes zelve. ’t Waren grootse excuses geweest als er een gratis vergunning aan gekoppeld was geweest. Nu lijkt het er nog steeds een beetje op dat het om het ‘gelijk hebben’ gaat.
Jammer toch?
