Zwolle – Woensdagavond vond in het Ter Pelwijkpark in Zwolle de jaarlijkse herdenkingsplechtigheid plaats, bij het centrale oorlogsmonument. De plechtigheid werd voorafgegaan door een Stille Omgang. De avond begon met een gedachtenisbijeenkomst in de Oosterkerk, georganiseerd door het Podium van Kerken.
De Stille Omgang ging vanaf de Spinhuisbredehoek langs het voormalig Huis van Bewaring, Menno van Coehoornsingel, Diezerkade, Rhijnvis Feithlaan, Bagijnesingel, Schoenkuipenbrug, Groot Wezenland, Sassenstraat, Nieuwe Markt, Samuël Hirschstraat langs de synagoge, naar het Ter Pelkwijkpark. De burgemeester en enkele wethouders liepen mee in de tocht en woonden de dodenherdenking bij het monument in het Ter Pelkwijkpark bij. Tijdens de plechtigheid trad traditiegetrouw het Groot Mannenkoor Zwolle op. Als gastkoor trad het Slavisch Byzantijns Koor Zwolle op. Na de Last Post, de twee minuten stilte en het Wilhelmus droeg burgemeester Henk Jan Meijer een gedicht (zie Lees verder) voor, waarna de kranslegging en het defilé langs het monument plaatsvond.
Gedicht door burgemeester H.J. Meijer:
Tot de doden
Wij kunnen U niet meer bereiken
Wij komen een zintuig te kort
Wij leggen ons neer bij feiten
Dat gij minder en minder wordt
De enkele keren dat ge
In dromen nog ons verschijnt
Wordt ge al ijler en ijler
Tot ge voor altijd verdwijnt
Straten houden uw namen
Voor heden en morgen in stand
Maar onze kinderen brengen
Ze niet meer met u in verband
Het land ligt nog net als het toen lag
Van polder tot polder te kijk
De mensen die er in wonen
Blijven zichzelven gelijk
Maar éénmaal per jaar is de stilte
Tot de hemel toe van u vervuld
En belijden wij zonder woorden
Onze dankbaarheid, onze schuld
uit het werk van Ed Hoornik (1910-1970)
Tijdens de herdenkingsdienst in de Oosterkerk droegen drie leerlingen van de Van der Capellen scholengemeenschap een gedicht voor.
De leerlingen vielen in de prijzen van de gedichtenwedstrijd rond het Zwolse Bevrijdingsfestival. Zowel de eerste (Lieke van de Vegt 1hm2), tweede (Thomas Barneveld 1hm1) en derde (Yael Boesjes 1hm2) prijs kwam bij Capellenleerlingen terecht! Zij mochten tijdens de herdenkingsdienst in de Oosterkerk hun gedichten voordragen.
Winnend gedicht:
Veilig op straat
Waar voel ik me veilig?
Ik ben zo alleen.
De oorlog moet de wereld uit,
Oorlog Verdwijn..
Mooi en duidelijk gedicht. De burgemeester, de nieuwe stadsdichter!
Derk, maar zeker niet minder mooi.
Ik vond het gedicht van het 15 jarige meisje op de dam anders ook echt heel erg indrukwekkend!
Inderdaad Natascha, dat gedicht was erg aansprekend.
Het Groot Mannekoor zong de eerste en laatste strofe uit het indrukwekkende gedicht ‘De achttien doden” van Jan Campert
Ik sta al jaren bij de herdenking in het ter Pelkwijkpark, en al die jaren hoor ik het zelfde monotone stuk, die hierboven beschreven staat. Verschrikkelijk stuk, hoewel de tekst mooi is wordt het niet mooi gebracht.
Dat komt door die zware mannenstemmen, Wim. Ik hou daar niet zo van en vond het Wilhelmus ook niet mooi. Kan misschien wel aan de geluidsinstallatie liggen. Het Slavisch Byzantijnskoor Zwolle kon mij meer bekoren. Maar smaken verschillen.
misschien een idee om de lowlandbrigade en jubal uit zwolle highland cathedral een keer te laten spelen.
Foto-update!
Jan Campert, de vader van Remco én de man die enkele jaren geleden in opspraak kwam omdat hij helemaal niet zo zuiver bleek te zijn in de oorlog. Maar over de doden niets dan goeds…
Mooi of niet zo mooi is denk ik niet zo belangrijk, het gaat om de intentie waarmee men zingt en die is op zo’n moment op zo’n plek ongetwijfeld volledig oprecht. En dat is waarom dodenherdenking – in ieder geval voor mij – eeuwigheidswaarde heeft. Het laat me twee minuten stilstaan bij wat ik heb…en wat we hebben.
Heel bijzonder ook: twee minuten échte stilte. Het voelt bijna ongemakkelijk, zo zelden komt het voor.
Mooi gedicht van wijlen Ed Hoornik.
Groot Mannenkoor?? ’t Ouwe Kraaienkoor!! De kwaliteit van de zang is al jaren belabberd (als vriendengroep beleven we daar ook al jaren vooraf groot plezier aan en houden stug vol dat ’t écht aan de geluidsinstallatie ligt…). ’t Lukt de heren niet eens gelijk te zingen en zelfs bij ’t Wilhelmus was er enige aarzeling en werd er in het tweede gezongen couplet ook op verschillende wijze gezongen…
Ik zing zelf niet maar het lijkt mij in de buitenlucht heel moeilijk te beoordelen of het wel of niet mooi gezongen wordt.Het gaat om de intensie.Wel heel erg oneerbiedig om Het befaamde Zwols Mannenkoor, Ouwe Kraaienkoor te noemen.John het betekent al iets als je bij een vooruitzicht op een dodenherdenking al groot plezier kunt beleven
jammer dat er foto’s van de gedenking in de Oosterkerk ontbreken
@Wichert: beter lezen! ik heb geschreven VOORAF plezier te hebben en niet tijdens en het plezier betreft het Ouwe Kraaienkoor en niet de Dodenherdenking! Enne… denk eens goed na: als ik het Ouwe Kraaienkoor zo vreselijk vind, dan zou ik toch wel wegblijven, maar ik vind de Dodenherdenking zó belangrijk, dat ik het gekras op de koop toe neem. Hoe kun jij je aanmatigen dat de Dodenherdenking voor mij een groot plezier betekent, terwijl je niets van mij of mijn familieomstandigheden weet tijdens de 2e WO?? Ik vind juist dat deze Dodenherdenking de hoogste kwaliteit verdient! En iedere aanwezige leek kan het verschil horen tussen de twee koren.
John dat je dat nog kon verstaan tussen al dat gekakel van die vriendjes die elkaar tijdens de herdenking moeten ontmoeten.
Dat is de reden dat ik al jaren niet meer ga.
John, ik kan niet anders dan met je eens zijn. Oorzaak kan ook de geluidsinstallatie zijn, die later overigens wel weer behoorlijk klonk.;)
Jammer dat er dit jaar zoveel belangstellenden tussen de geplaatste tribune en het monument kwamen te staan. Hierdoor konden de over het algemeen oudere (zittende) bezoekers weinig zien van de plechtigheid en de kranslegging bij het monument. Eerdere jaren was dit niet zo.