Zwolle – De heer en mevrouw Metin-Tecer waren op dinsdag 16 oktober 2012 60-jaar getrouwd. Burgemeester Henk Jan Meijer heeft het echtpaar woensdag 17 een bezoek gebracht om hen te feliciteren. Het echtpaar kreeg een aantal VVV-bonnen als cadeau.
Toen de eerste generatie Turkse gastarbeiders naar Nederland werden gehaald kwam Mehmet Metin in 1968 van Cemel (provincie Sivas-Turkije) via Italië naar Nederland. Hij vestigde zich in Rotterdam met het idee hier geld te verdienen en dan terug te keren naar het moederland. Van die plannen kwam weinig terecht. Mehmet Metin was getrouwd en had twee kinderen. Tijdens zijn dienstplicht in Istanbul kreeg hij het treurige bericht dat zijn vrouw was overleden. Hij kreeg hiervoor twee weken verlof. Tijdens zijn reis werd in het dorp de uitvaart van zijn vrouw geregeld en er werd nagedacht over het lot van de kinderen. Na de begrafenis werd hij door zijn dorpsgenoten gelijk aan een huwelijkspartner voorgesteld. Zij waren het erover eens dat alleen mevrouw Dondu Tecer in staat was om voor deze achtergebleven kinderen kon zorgen en een goede partner te zijn voor Mehmet Metin. Inmiddels zijn zij 60 jaar getrouwd en hebben samen 7 kinderen, 25 kleinkinderen en 20 achterkleinkinderen.
Mevrouw D. Metin-Tecer is vooral huisvrouw geweest en heeft voor de opvoeding van de kinderen gezorgd. Hiernaast hield ze zich in Turkije ook bezig met het weven van wandtapijten. De heer Metin werd geboren in een gezin met 5 kinderen. Al zijn broertjes en zusjes overleden al heel vroeg door armoede en ziekte. Op zijn zevende werd hij zelf wees en moest in zijn eigen levensonderhoud voorzien. Hij kon tot zijn twaalfde bij zijn opa verblijven. Omdat zij het ook niet breed hadden moest hij al op zijn zevende meehelpen op het land in plaats van naar school te gaan. Daarom heeft hij een bijzondere band met landbouwgrond en dat is tot op de dag van vandaag gebleven. Iemand die daarover advies wilde ging voor advies langs bij Mehmet.
De heer M. Metin staat bekend als een harde werker. Op de vroege uurtjes dat de meeste mensen naar de akkers gingen kwamen ze hem onderweg tegen op weg naar huis. Om de felle middagzon voor te zijn werkte de heer M. Metin meestal ’s nachts in de koelte op de akkers. Soms bleef hij enkele dagen overnachten met alleen wat droog brood. Daarentegen mevrouw D. Metin-Tecer altijd binnenshuis bezig en had de zorg over negen kinderen.
Om zijn vrouw en kinderen toch naar Nederland te kunnen halen heeft hij sinds 1968 in diverse fabrieken in Rotterdam, Harderwijk en Deventer gewerkt. Hij sliep in verschillende pensions met slechte voorzieningen. Een paar gaspitjes, één wasmachine, enkele douches en één tv voor zestig man. Omdat de heer M. Metin slechtere omstandigheden heeft gekend klaagde hij niet en bleef kei- en keihard doorwerken. Toen zijn vrouw en kinderen in 1974 ook naar Nederland migreerden vestigden zij zich uiteindelijk in Zwolle en werkte de heer M. Metin in de toenmalige IVB IJzerfabriek aan de Burgemeester Roelenweg. Hij werkte daar als ijzervlechter en had mevrouw D. Metin-Tecer de zorg over de kinderen. De heer Metin nam zelfs 10 jaar achtereenvolgens geen vakantie op in het belang van het bedrijf. Door zijn harde werken wilde zijn werkgever de heer M. Metin niet kwijt. Helaas werd hij in 1989 afgekeurd vanwege gezondheidsredenen.
Met de ervaren armoede in hun geheugen werkten ze beiden veel waardoor geen tijd maar ook geen cursus was om de taal te leren. Helaas zijn ze daarom ook altijd analfabeet gebleven. Als ze de kans zouden krijgen zouden ze dat graag willen omdat ze graag in contact zouden komen met mede bewoners van Fermate, waar ze nu wonen.
gefeliciteerd
Van harte gefeliciteerd!
Van harte gefeliciteerd!
Lieve mensen zijn dat, zoals ook hun kinderen.
Ondanks hun analfabetisme hebben zij een bijdrage geleverd aan de Zwolsche samenleving.
Gefeliciteerd!
Wat een verhaal zeg. Van harte gefeliciteerd!