Zwolle – De Zwolse SP wil een formele raadsenquête instellen naar de werkwijze van het project WorkFast. Waar het stadsbestuur tot op heden overwegend positief is over het functioneren van WorkFast, bereiken de SP steeds meer klachten over intimidatie, schending van privacy en tegenstrijdige opdrachten. De hoeveelheid klachtenen de indringendheid geven aanleiding om deze in ieder geval officieel en zorgvuldig te onderzoeken.Op een onafhankelijke wijze kan dan worden beoordeeld of de klachten gegrond of ongegrond zijn. Zo kan de gemeenteraad een gedegen oordeelgeven of dit project een efficiënte en menswaardige methode is om mensen aan regulier werk te helpen. Daartoe is volgens de SP een raadsenquête het juiste instrument.
WorkFast is een project waarbij bijstandsgerechtigden via een intensief traject naar werk geholpen zouden moeten worden. Zo moeten deelnemers 36 uur per week bezig zijn met solliciteren. Volgens de omschrijving van de gemeente Zwolle van het project moeten werkzoekenden tot wel 25 keer per week solliciteren (ook als er geen passende vacatures zijn) en ze kunnen ze tot wel meerdere malen per dag worden opgeroepen door de sociale dienst. Minimaal drie keer per week is er persoonlijk contact (face-to face) tussen de werkzoekende en zijn of haar consulent. Op die momenten krijgt de werkzoekende specifieke opdrachten mee ten aanzien van het solliciteren.
De SP is al geruime tijd bezig met het dossier WorkFast. Zo stelde de partij in mei 2013 vragen over de bejegening, druk om te solliciteren en over het gedwongen aanvragen van kinderopvangtoeslag. In december 2013 werd na aanhoudende klachten een meldpunt geopend. Bij dit meldpunt zijn ernstige situaties gemeld. Ook zijn recent in de media zeer negatieve ervaringen gemeld over het project WorkFast.
Wat de SP betreft is het nu de tijd voor een raadsbreed onafhankelijk onderzoek naar het functioneren van WorkFast. SP-fractievoorzitter Tjitske Siderius: ‘De aard van de klachten is dusdanig ernstig dat we hier grondig naar moeten kijken. Ik ben er erg van geschrokken. Door het inzetten van het middel van raadsenquête kunnen wij als raad onafhankelijk en grondig onderzoeken of de methodes van WorkFast de juiste zijn en mensen ook daadwerkelijk aan een reguliere baan helpen.’ Het zou voor het eerst in deze raadsperiode zijn dat het relatief zware middel van raadsenquête wordt ingezet.
Verzoek tot het instellen van een raadsenquete
Inleiding
Hierbij het verzoek tot het instellen van een raadsenquete naar de werkwijze van het project WorkFast. Het project WorkFast doet de gemoederen in Zwolle de afgelopen jaren hoog oplopen. Vanuit de gemeente worden diverse positieve voorbeelden voor het voetlicht gebracht. Er hebben zich echter ook mensen gemeld met minder positieve ervaringen met WorkFast.
Wat is WorkFast
Workfast is een project dat werklozen aan een reguliere baan moet helpen. Bij WorkFast moeten werkzoekenden tot wel 25 keer per week solliciteren en ze kunnen volgens de omschrijving van de gemeente Zwolle tot wel meerdere malen per dag worden opgeroepen door de sociale dienst. Sommigen moeten tot wel 32 uur zonder loon werken op de sociale werkplaats. Werkzoekende dienen gemiddeld 36 uur per week bezig te zijn met solliciteren en het zoeken naar werk. Hierbij wordt de werkzoekende door de consulent begeleid en ondersteund. Minimaal drie keer per week is er persoonlijk contact (face-to-face) tussen de werkzoekende en zijn of haar consulent. Op die momenten krijgt de werkzoekende specifieke opdrachten mee ten aanzien van het solliciteren. Hiermee zijn de deelnemers aan Workfast 36 uur per week actief totdat zij een betaalde baan hebben gevonden. De werkzoekende ziet dan af van zijn of haar aanvraag, of de lopende WWBuitkering kan worden beëindigd. Het aantal uren dat een bijstandsgerechtigde met behoud van uitkering kan werken is afhankelijk van de (gezins)situatie, de opleiding, de werkervaring en de competenties van de bijstandsgerechtigde en het aanbod van vacatures. Het werken met behoud van uitkering met het doel om relevante werkervaring op te doen, kan in de vorm van bijvoorbeeld een participatieplaats of stagearrangement zoals opgenomen in het gemeentelijk ‘Uitvoeringsbesluit Reintegratieverordening Wet Werk en Bijstand’ (april 2013). Het betreft een breed scala aan functies. Op dit moment actueel: medewerker magazijn, productie, supermarkt, archief, horeca, zorg, receptie, facilitair, administratie, commercieel, bouwplaats, groen, terreinonderhoud, advertentieverkoper, stalhulp, webredacteur, beheerder sporthal, conciërge/huismeester, activiteitencoördinator, vrijwilliger buurtkamer, kok.
Bronnen:
1. informatie over het traject WorkFast (30 oktober 2012)
2. beantwoording vragen van de gemeenteraad (18 juni 2013)
Klachten over WorkFast
Sinds de start van het project komen er diverse klachten binnen over het project. Zo werd iemand met 17 jaar werkervaring in het kader van het ‘opdoen van arbeidsritme’ verplicht te werken bij de sociale werkplaats zonder loon. De laatste tijd worden de klachten intensiever en steeds schrijnender.
Zo zijn de volgende zaken voorgevallen:
schending privacy (deelnemer WorkFast moet informatie aanleveren over medische dossiers,
maar ook over kenteken van auto)
stoppen participatie in de samenleving (deelnemer WorkFast moet stoppen met vrijwilligerswerk
in de avonduren/het weekend)
aantasting gezinsleven (deelnemer WorkFast wordt verplicht om kinderen onder de 10 jaar naar
de buitenschoolse opvang te doen, tegen hoge kosten (€ 1500) per zes weken zonder dat er
regulier werk voor handen was)
schending beroepsgeheim van huisarts (deelnemer WorkFast moet via de huisarts gedetailleerde
medische informatie aanleveren, ondanks een eerdere verklaring van de huisarts dat deze
deelnemer WorkFast niet in staat is tot werken)
onrechtmatige strafkorting/tijdelijke stopzetting van de uitkering (meerdere deelnemers
WorkFast krijgen een ‘maatregel op de uitkering’ door fictieve/in scène gezette/door WorkFast
gecreëerde situaties, die in het geheel niets te maken hebben met de inzet of de daden van de
deelnemer)
schofferende en intimiderende opmerkingen (meerdere deelnemers WorkFast worden
aangevallen op hun positie als uitkeringsgerechtigde, hun psychische of lichamelijke handicap of
hun uiterlijke verschijning)
aanzetten tot liegen tijdens een sollicitatiegesprek (meerdere deelnemers WorkFast worden door
WorkFast-specialisten in diskrediet gebracht of gedreigd met een maatregel op hun uitkering
omdat zij (desgevraagd) eerlijk zijn geweest over hun psychische/lichamelijke beperkingen in
een sollicitatiegesprek met een toekomstige werkgever)
ontstaan psychische klachten (meerdere deelnemers WorkFast moeten zich onder professionele
behandeling stellen/moeten medicijnen gebruiken omdat zij niet zijn opgewassen tegen de druk
en de impact van WorkFast).
Een deel van de deelnemers van WorkFast hebben hun klachten inmiddels neergelegd bij de klachtencommissie van de gemeente Zwolle. En ander deel heeft dit achterwege gelaten vanwege angst voor kortingen op de uitkering of omdat zij dit traject om psychische redenen op dit moment niet aankunnen.
Conclusie
De hoeveelheid klachten en de indringendheid geven aanleiding om deze in ieder geval officieel en zorgvuldig te onderzoeken. Op een onafhankelijke wijze kan dan worden beoordeeld of de klachten gegrond of ongegrond zijn. Zo kan de raad ook een oordeel geven of dit een efficiënte en menswaardige methode is om mensen aan het werk te helpen. Daartoe is een raadsenquete het juiste instrument. Sinds een publicatie in de media zijn er weer nieuwe meldingen
binnen gekomen.
Namens de SP-fractie
Tjitske Siderius
Na 20 jaar kantooradministratie werd mij zware lichamelijke arbeid aangeboden. Vanwege permanente rugklachten werd dit geweigerd.
Ik moest via de huisarts een verklaring afgeven van mijn rugklachten. Huisarts werkte niet mee omwille medisch geheim.
Er werd van mij verwacht toch het werk te doen, wat ik weigerde.
Intimideren dat kunnen ze goed. Ik zat er zo ver doorheen, dat ik er serieus over nagedacht om een auto overdag in het pand te rijden of andere middelen. Puur uit wanhoop en totale gekte.
Gelukkig had ik binnen twee weken ander kantoorwerk. Indien ik dit niet gehad zou hebben, waren de rapen gaar voor mij….
Er bestaat ook zoiets als Zwolle Aanpak Werkt maar zoals de titel het zo mooi rooskleurig aangeeft zo is het niet want er is geen werk. Dit is alleen maar een mildere variant van Workfast. Niet luisteren is werkweigering (wat er niet is). Ze vergeten dat er een grijs gebied is met mensen die altijd gewerkt hebben maar nu moeten rondkomen van een bijstandsuitkering die niet genoeg is en daardoor zwaar in de problemen komen.
Mensen motiveren om aan het werk te komen is prima om mensen daarbij te helpen en /of ras luiaards uit hun stoel te helpen maar Het Work Fast verhaal gaat kennelijk in te veel gevallen niet goed.
De overheid besteedt behalve thuiszorg/hulp ook de werkbemiddeling uit en stelt daar eisen aan die kennelijk een financiele grondslag hebben?
Allemaal leuk en aardig maar is geen controle vanuit de overheid!
Op die manier werkt het niet als er eerst kalveren moeten verdrinken voordat een dergelijk onderwerp aan de orde komt.
In Zwolle mogen we m.i. erg blij zijn met ene Tjitske Siderius, die neemt het altijd op voor de echt zwakkere in de samenleving (ook als er geen verkiezingen op stapel staan…)
HansV, je liefde voor Tjitske en de SP weten we nu wel.
Goed en logisch vervolg van eerdere berichtgeving over dit
pijnlijke onderwerp.
Wil de nieuwe raad op dit punt goed kunnen oordelen en voorstellen kunnen doen tot aanpassing dan is nader onderzoek noodzakelijk.
Twee aspecten komen dan terug:
A: Zijn er bij de uitvoering fatsoensnormen overschreden?
B: Geven de uitkomsten van het onderzoek aanleiding tot aanpassing van de WorkFast methodiek?
Ik zit in dat door Bigro benaamde grijze gebied en heb uit mezelf ( dus zonder verplichting) meer dan 800 sollicitaties in 3 jaar tijd verstuurd en daar heb je al bijna een dagtaak aan. 40% van de werkgevers en vooral uitzendbureaus geven geen antwoord of een standaard afwijzing zelfs voor een baan die je 30 jaar hebt beoefend. Vooral de vacatures op Werk.nl zijn verouderde vacatures en daar krijg je helemaal geen reactie op.Aan de andere kant mocht ik wel voor mijn heftruckcertificaat gaan via de gemeente en mag met behoud van uitkering misschien een BBL opleiding volgen maar daar heb ik nog wel wat vragen en/of twijfels over zoals onder andere reiskosten. Maar toch.
Ik werd in het workfast traject geplaatst omdat ik bijstand aan had gevraagd vanwege mijn ziekte. Ik was net afgestudeerd en had drie maanden gewerkt maar hield dit niet vol. Ik moest dus bijstand aanvragen omdat ik nog niet lang genoeg gewerkt had. Al gauw moest ik langs komen, inderdaad drie keer per week, soms vaker als ik bijv. 1 van de 25 sollicitaties misste per week. Ze zeiden dat ik gewoon kon werken ondanks mijn ziekte. Door de stress werden mijn klachten steeds erger. Maar ze bleven me intimideren en volhouden dat ik kon werken. Mijn beperking was immers niet aan de buitenkant te zien. Op dat moment had ik een huis in een andere stad gevonden, en had mijn bijstanduitkering stop gezet en was gelukkig van workfast af, nog geen paar dagen later lag ik in een levensbedrijgende situatie in het ziekenhuis, en ze moesten op een spoedoperatie overgaan omdat de sterke medicijnen niet meer werkten… Ik heb het op het nippertje gehaald, woog 55 kilo en lag aan de zondevoeding. Ze hebben mijn gehele dikke darm verwijderd, en ik ben nog wachtende op twee vervolgoperaties. Ik ben nog jong en leef met een stoma. Workfast nam mij niet serieus, ze zeiden dat zij zich ook wel eens niet lekker voelden maar toch een 40-urige werkweek hadden…
Een triest verhaal, Afgestudeerd. Het lijkt me heel frustrerend wanneer je iets onder de leden hebt, wat pas laat als een ernstige aandoening wordt herkend. Ook door de artsen, zoals ik je verhaal lees. Ik begrijp wel dat de mensen van Workfast er niets mee kunnen, zolang er geen duidelijke medische verklaring is. Dat zijn geen artsen en zij mogen niet zonder dat er een medisch onderzoek heeft plaatsgevonden, uitspraken doen over iemand fysieke gesteldheid.
Niettemin voor jou heel akelig. Ik snap dat je er wanhopig van werd. Ik hoop dat het na de komende operaties beter met je zal gaan en dat je een goede toekomst tegemoet zult gaan. En uiteraard het liefst met een baan die je fysiek aan kunt.
Dame, ik begrijp persoonlijk helemaal niet dat ze daar bij workfast niets mee kunnen. Sinds wanneer is een medische verklaring een voorwaarde voor inlevingsvermogen, begrip en het serieus nemen van een gesprekspartner? Ik begrijp best dat een medische verklaring een waardevol document kan zijn in een re-integratieproces, maar de waarde ervan wordt nog wel eens overdreven. Vooral omdat het ontbreken van een diagnose vaak als reden gezien wordt, om dan maar geen rekening te houden met iemands klachten. Dit gaat soms elke vorm van gewond verstand volledig voorbij. Immers, wanneer er geen diagnose gesteld dan worden, betekent dat niet dat er niets aan de hand is.
Persoonlijk vind ik dat men wat minder afhankelijk moet worden van dergelijke handvatten. Het lijkt wel alsof die dingen de context van iemands leven bepalen, in plaats van dat iemands leven de context van een medische verklaring bepaalt.
Wat mij betreft kan een workfast medewerker een hele boel zonder medische verklaring. Hij of zij kan besluiten het probleem alsnog serieus te nemen en daar vervolgens mogelijkheden bij zoeken. Het verschuilen achter procedures in zulke situaties is natuurlijk een zwak verhaal. Ik heb nog niemands handen direct door een bedrijfsprocedure aangestuurd zien worden, daar zat altijd een brein tussen.
@Mul Natuurlijk zegt het ontbreken van een medische verklaring niet dat iemand niets mankeert. Dat blijkt ook wel uit het verhaal van Afgestudeerd. Maar vind jij echt dat niet-medici uitspraken kunnen doen over de fysieke gesteldheid van een persoon?
Ik vind van niet. Als een arts en eventueel een 2e arts vaststelt dat iemand in staat is te werken, dan is dat het uitgangspunt. In het geval van Afgestudeerd is de diagnose kennelijk door de artsen gemist. Pijnlijk en bewijst achteraf zijn/haar gelijk richting die workfastmedewerkers. Toch kunnen zij niet anders handelen dan ze doen in dit opzicht.
Dame, ik vind inderdaad dat er een opening moet blijven bestaan om iets te kunnen zeggen over de fysieke gesteldheid van een persoon, wanneer een arts de plank mis slaat in een medische verklaring. De wijze waarop die verklaringen tot stand komen, zijn nu niet bepaald altijd grondig en objectief te noemen. Standaard vragenlijstjes en vooringenomenheid zijn ook onder artsen aanwezig. Dan vervolgens zijn er ziekten of syndromen waarvoor geen echte diagnose gesteld kan worden, dit terwijl een diagnose pas een medische grondslag mag heten voor instanties die de lakens uitdelen. Hierdoor belanden mensen tussen wal en schip.
Daarnaast is het gediagnosticeerde vaak maar een schakel in het geheel van disfunctioneren, hiermee wordt niet altijd rekening gehouden.
De workfastmedewerker had gewoon zijn of haar oren open moeten doen en kon wel degelijk anders handelen. Nogmaals, er zijn meer wegen dan het blind bewandelen van procedures en protocollen. Wanneer we werkelijk denken dat we niet anders kunnen dan dat, dan is het einde zoek lijkt me.
Dame, lees het workfast verhaal nogeens goed!
@suze Ik lees van jou alleen dit soort oproepen. Geen antwoorden wanneer er vragen aan je worden gesteld. Ik kan niets met je opmerking. Het verhaal va workfast heb ik gelezen en ik heb me al vaker uitgesproken over de veelheid aan verplichte sollicitaties. Nu gaat het om een andere kwestie: kan en mag een workfastmedewerker zonder medische kennis uitspraken doen over een medisch probleem dat iemand zegt te hebben?
Mul vindt van wel, omdat de workfastmedewerker door goed te luisteren zich daan een oordeel over kan vormen. Klopt toch, mul? Ik zeg van niet, omdat dit aan artsen is. Hooguit kan een workfastmedewerker zelf een second opinion aanvragen bij het UWV. Dat laatste is natuurlijk verstandig wanneer iemand blijft aangeven niet in staat te zijn om te werken.
@suze Ik lees van jou alleen dit soort oproepen. Geen antwoorden wanneer er vragen aan je worden gesteld. Ik kan niets met je opmerking.
Dame, ik lees de verhalen van de ervaringsdeskundigen, daar heb ik genoeg aan.
Dame, nee dat klopt niet. Die conclusie is ook niet noodzakelijkerwijs te trekken uit mijn reactie. Wat je in de laatste zin aangeeft is veel meer in de richting van wat ik bedoel. Daarnaast kan een workfastmedewerker intern overleg voeren wanneer hij een situatie signaleert, die binnen de reguliere richtlijnen lijkt te stranden. Medewerkers van zo’n bureau lijken mij wel degelijk getraind in het signaleren van dergelijke situaties. Tenminste, dat mag je verwachten. Al moet ik toegeven dat de vele verhalen over hun werkwijze dat niet bepaald onderstrepen.
@Suze Daarin verschillen wij Mijn ervaring is dat elk verhaal twee kanten heeft. We horen er hier maar een. Die ervaringsverhalen zijn zeker relevant, maar ik mis het perspectief van de andere kant.
Dat is ook mijn antwoord op Mul. Ben het met je eens dat die medewerkers een signaleringsfunctie hebben en dat ze kwesties die onduidelijk zijn intern moeten bespreken of anderzins. We weten echter niet of dat niet ook gebeurt. Dat valt niet te concluderen uit de verhalen die we hier lezen, hoe schrijnend die soms ook zijn.
Ik heb hier laatst een link geplaats van een rechtzaak in zo’n geval. Zelf vond ik dat je in de uitspraak ook het een en ander kon lezen dat het verhaal van de bezwaarmaker in een wat ander licht plaatste. En het gaat vaak zo dat je je eerste oordeel moet bijstellen wanneer je het verhaal van de andere kant hoort.
De WorkFast gebeurtenissen rechtvaardigen een raadsenquête.
Mocht het zo zijn dat ambtenaren hun bevoegdheden hebben
overschreden en klanten in ernstige mate hebben benadeeld
dan moet B&W per direct ingrijpen en herstel laten plaatsvinden
waar dat op zijn plaats is.
Uiteraard mogen in dat geval betrokken ambtenaren niet meer terugkeren omdat zij het vertrouwen in de overheid ernstig
hebben geschonden, ook de verantwoordelijke wethouder, ook al is deze inmiddels vertrokken, zal zich dan moeten verantwoorden.
Zodra de SP de publiciteit zoekt kan je er vanuit gaan dat het gaat om een eenzijdig verhaal. Ik zeg altijd maar zo: heb je ergens geen ervaring mee of geen verstand van onthoud je dan van een mening….
Enky70 vertel?
Enky, jouw verwijt richting SP is vooralsnog precies zo opgebouwd, als dat je de SP verwijt te werken.
CDA, CU, PvdA, VVD en GL hebben tegen raadsenquete gestemd.
Bang als die zijn dat er te veel viezigheid naar buiten komt . Doofpot cultuur >:(
Hebben jullie ook contact met Kampen? Daar is het zeker zo erg. Hoe kan het dat iemand via WorkFast een baantje krijgt bij een louche bedrijfje dat al na 3 mnd failliet gaat. Vervolgens weer opnieuw in het traject. Weer geen inkomen, reactie: dan ga je toch in de schuldsanering…. Het gaat om een jong gezin met kindje
Heb geprobeerd dit onderwerp onder de aandacht van Zembla/Brandpunt te krijgen geen reactie.
Neem s.v.p. contact op met SP Kampen en ga de strijd aan.
Bericht door suze, op 9 februari 2014 11:59
ik lees de verhalen van de ervaringsdeskundigen, daar heb ik genoeg aan.
Bericht door suze, op 10 februari 2014 10:15
Enky70 vertel?[/]
Vertel? U leest toch de verhalen van de ervaringsdeskundigen waar u genoeg aan hebt?:)
@ Thea Verhoeven.
Volgens mij gaat het programma “eenvandaag” er volgende week aandacht aan besteden.
wat is de uitslag van de enquete als deze er is geweest? als het er niet is van gekomen, waarom niet?
Morgenavond, 7 april, in de uitzending van één vandaag
indringende reportage over toepassen workfast methodiek door
gemeenten, kijken!
Wellicht dat tegenstemmers van voorgestelde raadsenquete na het zien van deze reportage hun mening herzien en alsnog instemmen
met door de SP gedane voorstel voor een raadsenquete!
Nou het moet niet gekker worden wat een klote systeem.
Niemand maakt me meer bang.
Ik heb 25 jaar gewerkt bij mijn laatste werkgever en toch ontslag gekregen geen bedankje of iets.
Ik denk er zo over de Baas geeft je werk en daar krijg je een beloning voor.
En zeker voor een gemeente zo laat je niet met je burgers omgaan.
Reportage vanavond over Work Fast was zeer indringend!
Te hopen valt dat de nieuwe gemeenteraad alsnog besluit tot een
raads-enquete.
Schade zal in beeld moeten worden gebracht en hersteld in die gevallen waarin schade aantoonbaar wordt vastgesteld.
http://destentor.nl/regio/apeldoorn/de-stentor-begint-zwartboek-over-uwv-1.4331788
de stentor verzamelt alle verhalen over deze werkwijze
ik loop sinds een paar weken bij work fast. kampen.
ik vindt het heel erg wat er allemaal gezegd wordt
>:(>:(
ik heb een vaste baan al 15 jaar. ik werk iedere middag 13 uur in de week. er werd gezegd dat ik moet overwegen om mijn vaste baan op te zeggen. voor een baan van 40 uur per week. heel erg ik werk. daar mogen ze allang blij mee zijn. ik ga mijn vaste baan niet opzeggen..
laatst moest ik de uitzendbureaus allemaal af. een paar dagen later als je weer op gesprek moet komen dan wordt er gevraagd wat heb je ge zegt bij de uitzendbureaus?? ik had ook aangegeven bij de uitzendbureaus dat ik een dochter heb van 11 jaar. dat had ik van work fast niet mogen zeggen. dat is een belemmering
>:(>:(>:( nou ik werd kwaad heb gezegd mijn dochter is geen belemmering. ik moet dit juist aangeven. ivm haar schooltijden en ik kan haar niet alleen thuis laten. dat is onmogelijk. ik heb al 2 keer huilend gezeten bij work fast je wordt behandeld als een stuk??? en ga er altijd met veel stres naar toe. altijd met de vraag wat gaan ze nu weer zeggen? wat moet ik nu weer doen?? @te veel spanning brengt het met zich mee. :'(