Zwolle – De Venestraat bestaat 100 jaar. Afgelopen zaterdag vierden bewoners en oud-bewoners het jubileum met op het programma verhalenvertellers, huiskamerconcerten, een barbecue en de onthulling van een banner en het jubileumboek ‘Venestraat 100 jaar’. “Alles is al bekend van jullie, maar vandaag krijgen we er nieuwe verhalen bij.”
De jubileumdag wortd geopend met een muzikaal optreden van Firma Weijland die de bewoners al zingend van de geschiedenis van de straat voorziet. Verhalen over schoenmaker Moossdorff – dubbel o, dubbel s, dubbel f, maar geen dubbel d – die er altijd voor zorgde dat er wel iets mankeerde aan de nieuwe schoenen, zodat de mensen bleven hangen en naar zijn verhalen luisterden. Of die student die een afspraakje had en fourage had geregeld – “Ja, dat zei je nog in 1991” – en met zijn liefje langs de Ijssel naar Kampen wandelde. De verhalen verraden de rijke geschiedenis van de straat die tegenwoordig nog steeds een gemengde samenstelling kent; van studenten en starters tot gezinnen en gepensioneerden.
Wethouder Van As krijgt de eer om het boek ‘Venestraat 100 jaar’, samengesteld en geschreven door bewoner Peter Riemersma officieel te onthullen. Van As: “Het boek en dit feest is het resultaat van de sociale gemeenschap die de straat door de jaren heen is gaan vormen. Deze dag biedt een prachtige gelegenheid om samen met elkaar feest te vieren, maar ook om elkaar te ontmoeten.” En zoals de zanger van Firma Weijland verwoordt: “Alles is al bekend van jullie, maar vandaag krijgen we er nieuwe verhalen bij.”
In hett Denksportcentrum waar een tentoonstelling van de huidige bewoners te zien is, bladert Joke de Vries door het jubileumboek. De Vries woont momenteel in Almere, maar woonde van 1941 tot 1947 als klein meisje aan de Venestraat 5a. Met een vader die in het verzet zat, maakte het gezin er een bewogen tijd door. Afgelopen zaterdag bezocht ze voor het eerst weer het huis waar ze ooit woonde. “Het was erg emotioneel, ik had niet verwacht dat het zo’n impact zou hebben”, vertelt ze. Tijdens het feest kwamen oude herinneringen weer tot leven.
De Vries: “Ik had gehoopt, maar niet verwacht dat ik oude bekenden tegen zou komen. Roelie Hartman ken ik uit die tijd, maar ook Meintje herkende ik direct.” Meintje Gietema-Bos vult aan: “Wij hebben nog samen in de optocht tijdens de bevrijding gelopen. Ik was de bruid en Joke het bruidsmeisje.” De dames wisselen contactgegevens uit om elkaar niet uit het oog te verliezen.
Achter de bar in het centrum is Peter Riemersma druk met de verkoop van het jubileumboek. “Ik heb er maar dertig laten drukken, ik had nooit verwacht dat er zoveel belangstelling zou zijn”, zegt hij verheugd. Glimlachend: “Er zit dus niets anders op, er komt gewoon een tweede druk aangevuld met nieuwe verhalen.”
In de 70er jaren daar gewoond, niks bekend van 100 jr bestaan.
Bedankt voor jullie aandacht en leuke vermelding.
En jammer dat we vooral uit de meest recente jaren niet alle oud-bewoners hebben kunnen bereiken. Dat geldt dan met name de mensen die niet als hoofdbewoner te boek stonden, maar als onderhuurder of kamerbewoner. Maar de wisseling en onder die bewoners gaat ook wel erg snel en uit deze groep bewoners was de betrokkenheid ook wel duidelijk minder.
Wat leuk om een stukje te lezen van vorige week zaterdag op de re?nie! Het was leuk om Meintje, Ebo en Roelie te ontmoeten en ik hoop op meer kontakt! Graag tel.nrs en/of (e-mail) adressen! Overigens denk ik dat dhr Sieko Sietzema wel opgehaald is vanaf de Hertenstraat in de oorlog.