Zwolle – De gemeenteraad was vrijdagavond in spoedzitting bijeen op verzoek van Swollwacht, GroenLinks en de SP. Afgelopen dinsdag kregen de fractieleiders van de politieke partijen tot hun grote verrassing en schrik een telefoontje van de wethouder dat er grote tekorten aan het licht waren gekomen op de zorguitgaven van de gemeente. Het betreft vooral overschrijdingen op de WMO en jeugdzorg, waar de vraag naar individuele begeleiding om nog onverklaarbare redenen sterk is toegenomen. Over 2017 een tekort van 6 miljoen euro, dat in 2018 kan oplopen tot zelfs 8 miljoen euro. Hoewel de oorzaken van de sterk toegenomen zorgvragen nog niet helder zijn, wilde het college al wel gelijk een aantal maatrelen nemen, zoals: “De medewerkers van het sociaal wijkteam krijgen instructie (waar mogelijk) vragen voor ondersteuning scherper te beoordelen.” Vooral deze maatregel riep heftige reacties op bij de oppositiepartijen. Volgens William Dogger van Swollwacht gaat hiermee “de bijl in de wortels van de sociale wijkteams” en wordt de vertrouwensrelatie tussen zorgverlener en cliënt aangetast. “De keukentafelgesprekken gaan straks niet meer over de beste zorg, maar over geld.”
Ook Brammert Geeerling van de SP: “Hoe garanderen we dat onze inwoners niet de dupe worden van falende bestuurders?” Hij vroeg zich af of de wijkteams straks alleen nog de goedkoopste zorg mogen aanbieden. Patrick Rijke van GroenLinks hekelde de maatregelen en wil eerst een grondige analyse van de oorzaken van de tekorten voordat er wordt ingegrepen: “We gaan nog geen pleisters plakken als we niet weten waar het bloedt.” Volgens Martijn van der Veen van het CDA mogen de tekorten niet ten koste gaan van de zorg die Zwollenaren nodig hebben.
De coalitiepartijen waren ook onaangenaam verrast door het slechte nieuws. PvdA-er Jan Slijkhuis wil pas conclusies trekken als de analyse van de ontstane tekorten duidelijk is, maar suggereerde al wel dat ook de rijksoverheid aanspreekbaar is op de financiële problemen in de zorg. Volgens hem is Zwolle niet de enige gemeente met zulke tekorten. Sonja Paauw van D66 vroeg zich zelfs af of er geen zorgaanbieders en zorgverzekeraars in de markt zijn die “profiteren van ons budget” en financiële lasten afwentelen op de gemeente. “Sommige aanbieders lijken zorgvragen te stimuleren.” Ook volgens haar is een nadere analyse nodig. Thom van Campen van de VVD hecht aan “liefdevolle zorg” in Zwolle, maar dat moet wel betaalbaar blijven om ook in de toekomst goede zorg te kunnen blijven bieden: “We moeten voorkomen dat er meer zorg wordt verleend dan nodig.” Gerdien Rots van de ChristenUnie wil de kwaliteit van de zorg niet uit het oog verliezen en vraagt om nadere analyse, waarbij ook cliënten en zorgverleners dienen te worden betrokken: “Als we ons richten op de kwaliteit van de zorg zal dat ook leiden tot meer kostenbeheersing.”
Ook het college van B&W was kennelijk overvallen door de grote tekorten. Wethouder Financiën Jan Brink erkende dat dit ook voor hem als een onaangename verrassing kwam en dat zelfs op dit moment de cijfers over de zorgkosten nog “niet stabiel zijn.” De zorgwethouders Eefke Meijerink en Ed Anker begonnen hun verweer met te stellen dat Zwollenaren de zorg blijven krijgen die ze nodig hebben. Meijerink: “We laten in deze stad niemand door het ijs zakken.” Anker: “Zoveel als nodig en zo licht als mogelijk.” De oppositiepartijen bleven hun twijfels houden en dienden een motie in: “Draagt het college op op korte termijn geen maatregelen te nemen die leiden tot slechtere toegang tot zorg of kwaliteit van zorg voor de Zwolse inwoners.” Wethouder Meijerink en de coalitiepartijen vonden deze aanbeveling niet nodig, “omdat we dit al hebben toegezegd.” De motie werd vannacht na vier en een half uur vergaderen om 00.30 uur verworpen. Na de gemeenteraadsverkiezingen komt er een nieuwe gemeenteraad, die met het demissionaire of nieuwe college van Burgemeester & Wethouders verder zal praten over de miljoenentekorten en op basis van een grondige analyse gaat beslissen over de te nemen maatregelen.
geen slechtere zorg ………..?
maar wel veel mensen krijgen dus minder
(helemaal geen zorg) .meer.
strenger beoordeeld ?
ZIEK + ZIEK = ZIEK
schande
“Sonja Paauw van D66 vroeg zich zelfs af of er geen zorgaanbieders en zorgverzekeraars in de markt zijn die “profiteren van ons budget” en financiële lasten afwentelen op de gemeente. “Sommige aanbieders lijken zorgvragen te stimuleren.” Ook volgens haar is een nadere analyse nodig.”
Ja,ja, Sonja, dit wetende heeft jouw partij er bij zitten te slapen en het gewoon laten gebeuren.
Schaam je!
Zorg zou over mensen moeten gaan en niet over geld, dit debat is exemplarisch. Wat doen wethouders en gemeenteraadsleden eigenlijk als ze ineens overvallen zijn door oplopende tekorten op de begroting inzake de zorg? Dit debat is alleen maar campagne voeren, niet meer en niet minder.
Zorg heeft ook een prijs, enige zorgvuldigheid van de verlenende en betalende partij mag toch wel geeist worden? Niet alles is gewoon mogelijk. Er bestaat een kantelpunt wanneer thuiswonen meer kost dan opvang. Vervelend, maar wanneer je voor de kosten afhankelijk bent van de gemeenschap…
De Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) is er voor mensen die hulp in en aan huis nodig hebben om thuis te kunnen blijven wonen. Dat heet ook wel hulp bij het zelfredzaam zijn. Die hulp is nodig omdat het alleen of met hulp van de omgeving niet (meer) lukt. Thuis wonen mag gewoon niet tegen elke prijs.
Dat kantelpunt is nog lang niet bereikt, Klaas Jan. De langdurige zorg kost nu al voor ca 125.000 mensen 9 miljard.
Kantelpunt is denk ik al een tijdje aan de orde. Het komt steeds vaker voor dat ouderen langer thuis blijven wonen. Dit omdat ze de kosten voor de eigen bijdrage te hoog vinden, niet dat men het niet kan betalen! De hamvragen zijn: wat mag thuiszorg de gemeenschap kosten, wat moet de zorg zijn en kunnen wij eigen bijdrages verlangen wanneer dit mogelijk is?
Kun je die stelling staven, KlaasJan, en dan vanuit het overheidsperspectief? Het ging jou toch om een goede besteding van je belastingcenten?
Dan is het relevant om de overheidsuitgaven voor langdurige zorg te vergelijken met die voor thuiswonende ouderen en gehandicapten, dit in relatie tot aantal gebruikers. En overheid is dan natuurlijk rijk en gemeenten samen.
De discussie kun je zeker staven Peter. Voorop gesteld dat wanneer iemand zorg nodig heeft, dit geregeld moet worden. Ik vraag mij alleen af hoeveel thuiszorg gegeven kan en mag worden? In onze straat wonen verschillende oudere personen alleen, waarbij ik mij afvraag of het niet verstandiger is (en goedkoper is) om in een bejaardenwoning te gaan wonen. Woningen zijn aangepast, taxi’s komen voorbij, speciaal wagentje, hulp diverse keren per dag… allemaal mooi, maar wie betaald dat? Kinderen komen eens in de twee weken een keer langs? Dit is een nare discussie, dat besef ik mij al te goed. Maar door de gemeenschap betaalde toestanden aanhalen, vanwege??? Een keer is het ook genoeg.
Zo te lezen heb je geen idee hoe duur geïnstitutionaliseerde zorg is, Klaas Jan.
Dat heb ik wel. Deze zorg wordt op een andere wijze gefinancierd.
Dat zei ik al. Zet de bedragen dan is naast elkaar in verhouding met aantal mensen dat er gebruikt van maakt. Het lijkt me sterk dat thuis wonen duurder blijkt.
Peter, De gemeenten zijn, volgens mij, verantwoordelijk voor het thuiswonen. Institutioneel wonen gaat van een andere pot, AWBZ in combinatie met een eigen bijdrage. De gemeente draagt hier niet aan bij. De vraag is hoeveel zorg wij als gemeente willen bijdragen en economisch verantwoord is. Er valt heus een kantelpunt te berekenen. Op een gegeven moment is houd het op, tenzij kinderen mee helpen of men zelf de “beurs” trekt.
Johan, De opmerking van Mevrouw Paauw is helemaal niet verkeerd. Wanneer je om wat voor reden de kosten van zorg afwentelt op de gemeente en we zijn het daar allemaal mee eens, moeten daar wel voldoende middelen voor zijn.
Zolang zorgaanbieders worden betaald per persoon, hebben ze er belang bij mensen zo lang mogelijk in zorg te houden. Daar heeft Paauw wel een punt.
Riet, klopt.