Het Landstedeproject Maatje op Maat kan met recht succesvol genoemd worden. In drie jaar tijd hebben meer dan honderd studenten een maatje gevonden die hun een steuntje in de rug geeft. ‘Ik zal meneer Ferry altijd dankbaar blijven’, zegt Mahmoed Ghafour die met behulp van Ferry Rahantoknam de opleiding Facilitaire Dienst niveau 2 afmaakte en nu de opleiding Toerisme niveau 3 volgt. ‘Hij heeft me de goede richting aangegeven’.
‘Maatje op Maat is bedoeld voor alle studenten die een extra steuntje in de rug nodig hebben’, vertelt projectleider Nabil Sahhar. ‘Binnen het onderwijs kunnen studenten met school- of leerproblemen vaak terecht bij een coach of een mentor. Het project Maatje op Maat komt in beeld wanneer het problemen buiten school betreft, bijvoorbeeld in de thuissituatie, in de omgeving of op financieel gebied. De student krijgt een maatje, een vriend die met hem meeloopt. Het project is in 2004 gestart met behulp van Mentoring Overijssel-subsidie van de provincie Overijssel.
In eerste instantie was het bedoeld voor allochtone jongeren, maar nu kan iedereen die het nodig heeft er gebruik maken. Zo wordt bijvoorbeeld een meisje van 13 in het voortgezet onderwijs begeleid, maar ook een vrouw van 44 die volwassenenonderwijs volgt.’ De maatjes kunnen oud-docenten van Landstede zijn, maar inmiddels begeleiden ook mensen uit het bedrijfsleven en betrokken burgers de studenten. ‘Er is heel veel goodwill in de samenleving, ik hoef nauwelijks reclame te maken’, zegt Nabil. Het project Maatje op Maat is zeer succesvol. ‘Van de 112 aanmeldingen zijn inmiddels 37 positief afgerond. Een aantal is verhuisd, een tiental heeft afgehaakt en 56 zijn nog actief. Dus het project wérkt!’
Ferry Rahantoknam begeleidt inmiddels z’n vierde student. ‘Je moet eerst een vertrouwensrelatie opbouwen. Jongeren zijn meestal niet van die praters. Dus in een eerste gesprek vertel ik wie ik ben, en vraag ik aan de student wie hij of zij is. Ik stel mij kwetsbaar op en ik hoop dat mijn maatje dat ook doet.’ Als zoon van Molukse ouders die in de jaren ’50 naar Nederland kwamen, kan Ferry zich goed inleven in de leefwereld van allochtone jongeren. ‘Ik heb het zelf allemaal meegemaakt. De twee werelden waarin mensen leven die uit een ander land komen.’ Zoals Mahmoud Ghafour, de 21-jarige jongen die hij momenteel begeleidt. ‘Mahmoud komt uit Irak. Hij is slim, assertief en verbaal vaardig. Ik heb Mahmoud uitgelegd dat hij dingen heeft meegemaakt die de Nederlandse jongeren niet kennen. De oorlog, het vluchten. Als je laat merken dat je uit ervaring enig zicht op hebt op zijn situatie, krijgt zo’n jongen het gevoel dat er iemand tegenover hem zit die hem begrijpt.’ Vervolgens legde Ferry Mahmoud uit hoe de Nederlandse cultuur in elkaar steekt. ‘Hier in Nederland moet je voor jezelf op te komen, verantwoordelijkheden nemen en je aan afspraken houden. Het wij-gevoel is anders, men is individualistischer. Ik kan Mahmoed helpen, ik kan hem handvatten bieden, ik begeleid als het ware het emancipatie- en integratieproces, maar uiteindelijk zal hij het zelf moeten doen. En uiteindelijk is het dan ook zijn eigen verdienste als het werkt en als hij zijn diploma haalt.’
‘Met steun van meneer Ferry heb ik in 2007 mijn diploma Facilitaire Dienst niveau 2 gehaald’, vertelt Mahmoud. ‘Zonder hem had ik nu niet de opleiding Toerisme niveau 3 kunnen volgen. Ik wil touroperator worden bij een reisbureau.’ Mahmoud kwam in 1998 uit Irak naar Nederland. Het was moeilijk voor hem om in de zakelijke, snelle Nederlandse maatschappij z’n draai te vinden. Hij probeerde zich aan te passen, maar droeg ondertussen wel dat rugzakje, dat verleden bij zich. ‘Ik kon me op een gegeven moment niet meer goed concentreren, ik voelde me onbegrepen en ik kon daar niet goed mee omgaan. En toen kwam op het juiste moment meneer Ferry. Hij begreep me, heeft me de richting gewezen en me geleerd de dingen op een andere, goede manier aan te pakken. Ik ben daar heel blij mee, ik voel me nu veel beter. Misschien zou ik nu wel zonder hem kunnen, maar ik blijf contact met hem houden. Ik blijf meneer Ferry gewoon altijd dankbaar.’