Donderdagochtend bladert de voorzitter van de meervoudige strafkamer door het lijvige onderzoeksdossier genaamd Ghost. Wat erin staat is allesbehalve proza. Voor hem zit de 20-jarige Ronel S. uit Zwolle, ook hij wordt verdacht van groepsverkrachting van minderjarige meisjes.
Op zijn in beslag genomen telefoon is een gesprek aangetroffen. “Wouter kom je ook? Ze is kankergeil,” leest de rechter, die de conclusie trekt dat het gesprek met Wouter Z. over seks gaat. “Hoe maakt u daaruit op dat er seks is geweest,” reageert Ronel S. Ook zijn advocaat protesteert: “Rechter, dit gaat niet over de feiten!”
Met hoofd voorovergebogen
De toon is direct gezet op de derde dag van het strafproces tegen de verdachten van groepsverkrachtingen van minderjarige meisjes in Zwolle. “Waar gaat dat gesprek dan over?” wil de rechter weten. “Over een patatje halen of zo?” Een antwoord komt er niet van Ronel S., die met het hoofd voorovergebogen zit en de rechter niet of nauwelijks aankijkt.
De rechter pakt de transcriptie van een ander gesprek erbij. Ditmaal chat Ronel met een medeverdachte die destijds 16 jaar oud was. “Dat is een hoertje en gaat de hele nacht door, help me.” S. heeft geen flauw idee waar het gesprek over ging, het is volgens hem te lang geleden.
“Even kijken wie we nu gaan fiksen” wordt er geappt naar Wouter Z. Er volgt dan een naam van een meisje, maar zij heeft geen trek in een afspraak met de jongens. “Kankerhinderlijk dat ze niet wil,” reageert Ronel S. Wouter Z. tikt vervolgens: “Ik begrijp haar wel, de vorige keer heb je haar bijna verkracht.” Ronel S. kan zich opnieuw het gesprek niet voor de geest halen.
Opgehaald door zestien agenten
“Je weet niet veel meer,” concludeert de rechter. De Zwollenaar heeft daar wel een verklaring voor. “Opeens word ik opgehaald door zestien agenten en staat heel mijn leven op de kop,” vertelt S. Hij doelt op 19 september 2022, de dag dat de politie vier jonge jongens oppakt als verdachten van het misbruik van kwetsbare minderjarige meisjes in Zwolle. Naast Ronel S., werden Wouter Z. en twee minderjarige jongens opgepakt. “U moet weten dat ik sindsdien heel diep in de put zit,” vertrouwt Ronel S. de rechter toe.
De rechter besluit om het niet meer te hebben over de rest van de chatgesprekken van Ronel S. Wel wil hij weten waarom er op zijn telefoon een screenshot staat dat hij gemaakt heeft van een videogesprek. “Dat is (voornaam van destijds minderjarige medeverdachte – red.) die een meisje neukt op het balkon,” houdt de rechter hem voor. “Seks is iets heel intiems tussen een jongen en meisje en waarom staat het dan op jouw telefoon?” Opnieuw komt er geen antwoord van Ronel S.
Bij moeder thuis
De politie heeft onderzoek gedaan naar de afbeelding, het gaat om een verkrachting van een 14-jarig meisje in oktober 2020. Zij had afgesproken met Wouter Z. en belandde uiteindelijk met hem en twee destijds 16-jarige Zwollenaren in de slaapkamer. Het meisje werd die avond zo vaak verkracht dat ze uiteindelijk flauwviel in de badkamer. Het werd vandaag niet duidelijk wie van de medeverdachten videobelde met Ronel S. om hem mee te laten kijken.
De rechter wil het vervolgens hebben over zondag 6 december 2020. Wouter Z. heeft die dag afgesproken met twee meiden van 15 en 16 jaar. Hij neemt ze mee naar de woning van een destijds 16-jarige medeverdachte. De moeder van de jongen is thuis en de vier jongeren gaan naar zijn slaapkamer op een hoger gelegen verdieping. “We dachten te gaan chillen,” verklaarde een van de meisjes. “In het begin zaten we te viben op de muziek.” De sfeer slaat om als Ronel S. de slaapkamer binnenkomt. “Ik voelde aan mijn water dat het mis zou gaan,” aldus het jongste meisje.
Spiernaakt op sokken
“Ronel vroeg of ik net zo’n kont had als mijn vriendin en trok de jas van mijn kont.” Ze wordt dan over haar kleren betast en het is onduidelijk wie dat deden. Ze weet weg te komen en gaat buiten een sigaretje roken. Als ze later weer boven komt, zit haar vriendin op handen en knieën op het bed. Ze heeft nog wel haar trui aan, maar haar broek is uit. Haar string is opzij geschoven en ze wordt door de zoon des huizes gepenetreerd terwijl ze Wouter Z. oraal bevredigt.
Het 16-jarige meisje verklaarde ook dat haar vriendin buiten ging roken. Wouter Z., Ronel S. en de minderjarige Zwollenaar trokken daarna tegelijkertijd hun kleren uit. Spiernaakt met alleen hun sokken aan stonden ze in een rijtje. Het meisje moest haar broek uit doen. Ze kreeg te horen dat er een mes zou zijn en als ze zelf niet haar broek uit trok, de jongens haar een handje zouden helpen. Vervolgens werd ze op haar hondjes op het bed gezet.
Telkens condooms wisselen
Ook benoemt ze in haar verklaring dat de jongens telkens condooms wisselden en de gebruikte op de grond gooiden. Dinsdag verklaarde Wouter Z. in de rechtbank dat hij een nieuw condoom om wilde doen, maar zijn geslachtsdeel niet stijf kreeg. De jongens besluiten dan om even porno te kijken.
Het is voor de twee meiden de kans om de woning te ontvluchten. Het 16-jarige meisje maakt onderweg al duidelijk aan haar vriendin dat de seks niet vrijwillig was maar dat ze is verkracht. Als ze die avond thuiskomt, meldt ze ook direct verkracht te zijn. Korte tijd later doet ze aangifte bij de politie.
“Ik heb ze met geen vinger aangeraakt en dat weten ze zelf ook,” is de reactie van Ronel S. in de rechtszaal. Ook zegt hij dat hij die avond in de slaapkamer niet heeft gezien dat er iemand seks zou hebben gehad. “Vreemd hè,” zegt de voorzitter. “Wouter zegt dat het wel is gebeurd, de beide slachtoffers ook en jij hebt niets gezien!” Ronel S. geeft geen krimp: “Wat zij zeggen is niet gebeurd, klaar!”
Met zijn vijven
Voor de rechter is het helemaal niet klaar, hij begrijpt niet hoe je niet kan merken dat er mensen seks hebben als je met zijn vijven in een kleine slaapkamer zit. Ronel S. legt de rechter uit hoe het werkt bij de huidige generatie. “Ik zat op de bank diep in mijn telefoon, zo gaat dat tegenwoordig gewoon.” De rechter staat even op en loopt naar een kast, hij pakt een dikke ordner en begint te bladeren. Hij confronteert Ronel S. dan met zijn verklaring bij de politie nadat hij opgepakt was. Toen had hij wel gezien dat er een jongen en een meisje op het bed lagen.
In het proces-verbaal staat dat S. aan de politie vroeg waarom hij is opgepakt. De agenten leggen hem dan uit dat hij aangehouden is voor de verkrachting en ontucht op de bewuste decemberavond. “Dat is een opluchting, daar heb ik minimaal iets gedaan en dat ik daar dan hier voor moet zitten,” was de reactie van Ronel op het politiebureau.
Ronel weet weinig
De rechter wil weten waarom hij toen zo opgelucht was en dat het de suggestie oproept dat hij wel iets ernstigers heeft gedaan op een ander moment. “Ik heb geen idee, dat is ook helemaal weg uit mijn hoofd,” antwoordt S.
Wat Ronel ook niet weet is hoe groot de slaapkamer is van zijn vriend waar de verkrachting zich afspeelde. De officier van justitie staat op en loopt naar Ronel S. Ze toont hem een foto waarop jongens staan die seks hebben met een meisje. “Herken je die jongen, het dekbed en de kamer?” Ronel S. schudt met zijn hoofd: “Ik zou het niet weten, is dat Wouter?”
Twijfel om aangifte te doen
Het meisje, dat destijds 15 jaar oud was, krijgt dan het woord. Geëmotioneerd vertelt ze de rechters zich ontzettend schuldig te voelen dat ze is weggelopen om te gaan roken. Voor haar voelt het alsof ze haar vriendin in de steek heeft gelaten. Ook vertelt ze aan de rechters dat ze twijfelde om aangifte te doen tegen deze jongens.
“Ik was bang dat ze me zouden opzoeken en ze mij weer wat zouden doen.” Bij monde van een advocaat laat het andere slachtoffer weten dat ze opgelucht is als vandaag voorbij is en er een einde aan het lange strafproces is gekomen. Ook vraagt ze Ronel S. om haar voortaan met rust te laten, en als hij haar tegenkomt haar niet meer te roepen of te benaderen. “Het zou fijn zijn als je dat respect kan opbrengen.”
Wat haar het meest pijn doet, is de houding van alle verdachten. “Het ergste is dat jullie doen alsof er niets is gebeurd en jullie zeggen dat ik aangifte heb gedaan om schadevergoedingen te kunnen krijgen.” In haar brief maakt ze duidelijk dat ze niet eens wist wat een letselschadeadvocaat is en evenmin dat ze smartengeld kon vorderen. Dat is haar allemaal later pas verteld.
Niets gebeurd die avond
Ze richt haar brief ook rechtstreeks tot Ronel S. “Jij zegt zelfs dat er helemaal niets is gebeurd die avond!” Ze sluit haar brief af met een gedachte die soms daar haar hoofd spookt: “Ergens hoop ik stiekem dat jullie hetzelfde overkomt, dan weet je hoe je je daarna voelt.” Verder hoopt ze dat de rechters de jongens voor langere tijd naar de gevangenis sturen.
In tegenstelling tot Ronel S. kunnen de meiden die avond niet vergeten. Beiden hebben al therapie gehad en op dit moment zijn de scherpe kantjes er een beetje van af. De behandelaars hebben aangegeven dat de echte verwerking en therapie pas kan beginnen wanneer het strafproces tegen de verdachten achter de rug is.
Straffen volgens volwassenenstrafrecht
Ronel krijgt de kans om te reageren op de emotionele slachofferverklaringen. “Ik heb ze dat niet aangedaan,” zegt de Zwollenaar. “Er klopt gewoon geen ene reet van.” Wat wel weer klopt, is het strafblad dat de rechter boven water tovert. Ronel S. blijkt een taakstraf van 150 uur te hebben gehad met een voorwaardelijke vrijheidsstraf van 4 weken wegens mishandeling. De reclassering adviseert de rechtbank om S. te straffen volgens het volwassenenstrafrecht, ondanks dat hij ten tijde van de verkrachting nog maar net drie weken volwassen was.
Ronell S. wil in de rechtbank niet praten over de andere verdachten, de uitzondering is Wouter Z. “Als alles klopt wat hij heeft gedaan, dan hoef ik hem ook niet te kennen.” Hij voegt eraan toe dat de rechters een verkeerd beeld van hem hebben. “Ik ben altijd heel voorzichtig met meiden, eerst drie maanden een relatie en dan pas naar bed,” vertelt de Zwollenaar. Als de rechter hem vraagt of hij ergens spijt van heeft, is het antwoord resoluut nee.
In het gesprek met de rechter ontvalt hem dat hij weet dat Wouter Z. zo is. De rechter haakt er meteen op in en wil weten hoe Ronel S. dat weet. “Dat heb ik gelezen in de krant,” is het antwoord. De rechter kijkt hem verbaasd aan en zegt: “Je hebt je strafdossier toch gelezen? Dat is dezelfde zaak als die van Wouter!” Veel reactie komt er niet en de rechter vat het voor hem samen als een vraag: “Het is puur onrecht dat jij hier nu zit?” Opnieuw volgt er een kort antwoord: “Zeker!”
Rol van Ronel
“De rol van Ronel is veel groter dan hij zegt,” concludeert de officier van justitie als ze begint aan haar requisitoir. Het is volgens haar niet te bewijzen dat Ronel S. daadwerkelijk aan de twee meiden heeft gezeten. Dat maakt wat haar betreft niet dat hij onschuldig is. De officier is ervan overtuigd dat Ronel die avond baalde dat hij niet aan de beurt is gekomen.
Hij stond immers naakt met alleen zijn sokken aan te wachten toen Wouter Z. en de minderjarige vriend bezig waren met het meisje. De twee meiden konden vluchten toen de jongens even porno gingen kijken. Dat scenario past volgens de officier ook precies bij de eerste verklaring van Ronel S. bij de politie toen hij kenbaar maakte dat hij opgelucht was dat het om deze zaak ging.
Alle deuren op slot
Net als de rechters pakt ook de officier er weer een aantal chatgesprekken van Ronel en zijn kompanen bij. Opnieuw volgt er een bloemlezing van vrouwonvriendelijke opmerkingen. Een gesprek gaat over een meisje uit Kampen. “Alle deuren op slot en flink neuken” wordt er getikt en het is Ronel S, die reageert met “Haha, die deuren zeker!” Volgens de officier is er allemaal geen woord Spaans aan. Wat haar betreft, vormt de bekentenis van Wouter Z. ook al voldoende bewijs om Ronel S. te kunnen veroordelen. Zijn verklaring komt overeen met die van beide slachtoffers.
Ze wijst de rechters erop dat de sfeer omsloeg toen Ronel S. de slaapkamer binnenkwam en er tussen de verdachten ruzie ontstond omdat Wouter eerst mocht. Dat de drie jongens tegelijkertijd uit de kleren gingen zegt volgens haar ook veel. “Het was een nauwe en bewuste samenwerking zonder een woord te wisselen,” aldus de magistraat. “Hij stond al naakt klaar en alleen al door zijn naakte aanwezigheid heeft hij bijgedragen aan de groepsverkrachting.”
Contactverbod met slachtoffers
“Het is een beerput aan vrouwonvriendelijkheid, van wijven fiksen tot kankerhinderlijk als een vrouw niet wil,” besluit de officier. Ze maakt duidelijk dat het vandaag om het zwaarste zedendelict gaat dat bestaat en er dan ook niets anders kan volgen dan een celstraf. “Ondanks zijn leeftijd vraag ik om hem een gevangenisstraf op te leggen van 14 maanden, waarvan 7 maanden voorwaardelijk.” Tevens wil ze dat de rechtbank Ronel S. een verbod oplegt om contact te hebben met de slachtoffers. Ook vindt ze dat S. 12.500 euro aan smartengeld moet betalen aan de twee meisjes.
De advocaat van S. neemt uitgebreid de tijd om de rechters ervan te overtuigen dat zijn cliënt die avond niets verkeerds heeft gedaan. Hij verzoekt de rechters om Ronel S. vrij te spreken. De officier van justitie wil niet al te veel meer ingaan op het pleidooi van de advocaat. “Ronel weet van niets en hij komt van nergens,” concludeert ze. Het laatste woord is dan voor Ronel. “Ik weet niet waardoor ze (de slachtoffers – red.) gekwetst zijn, niet door mij,” zegt de Zwollenaar.
Verdacht van groepsverkrachting
Na de lunch verscheen de laatste verdachte voor de kinderrechter. De Zwollenaar was ten tijde van de misdrijven waar hij van wordt verdacht minderjarig. Hij moest zich achter gesloten verantwoorden voor de verkrachting van het 14-jarige meisje, dat later flauwviel in de badkamer. Hij deed dat samen met Wouter Z. en een 16-jarige plaatsgenoot in oktober 2020.
Verder wordt hij verdacht van een groepsverkrachting op oudejaarsdag 2020. Tot slot verkrachtte hij in juni 2021, samen met de andere minderjarige medeverdachte, een ander meisje. Hij hoorde 18 maanden jeugddetentie tegen zich eisen, waarvan 6 maanden voorwaardelijk zijn.
De rechtbank doet over drie weken, op 13 juli, uitspraak. Ook de andere vier verdachten krijgen dan het oordeel van de rechtbank te horen.
