Tegenwoordig is in Zwolle, naar mijn niet zo objectieve mening, het bekendste verkooppunt van schepijs wel IJssalon Salute, aan het eind van de Diezerstraat, hoek Pletterstraat. Reclame ervoor maken hoef ik niet te doen, gezien de lange rijen aspirant-klanten die vaak voor die zaak staan.
In de jaren zestig en zeventig had Leben eenzelfde beroemde naam op ijsgebied. Van oorsprong te vinden in de Bitterstraat. Daar hadden ze een verkooppunt met ruime inkijk in hun werkplaats, zo zag je er het ijs gemaakt worden. En de kroketten en andere hartige happen die naast het ijs over de toonbank gingen. Dat laatste door een familielid of was het personeel? Wie het weet mag het zeggen.
’t Was een familiebedrijf. Vader en moeder Leben, zoals we ze noemden, waren altijd in de zaak. Vader produceerde het ijs, moeder was voortdurend aan het schoonmaken en dochter en schoonzoon (of andersom, ik heb het nooit precies geweten) stonden meestal achter de toonbank.
Ze hadden ook een mobiel verkooppunt, een ijskar die vaak op de Melkmarkt te vinden was. Hoewel dat, in mijn herinnering, niet meer het geval was toen de zaak verhuisde. De Bitterstraat en nog een aantal straten, met veel bouwvallige huisjes, werden gesloopt en daarvoor in de plaats kwam een nieuwbouwproject, het Aldo van Eykplan, vernoemd naar de architect. In dat plan is de Bitterstraat nog wel te vinden trouwens.
De ijswinkel verhuisde naar de hoek van de Spiegelstraat met de Nieuwstraat en de familie Leben heeft er nog verscheidene ijsjes verkocht waarvan ik er in mijn koffietijd – het was dichtbij – verscheidene tot me genomen heb.
De grootste concurrent voor Leben was toen en is nu ook nog voor Salute, zo laat ik me door kenners vertellen, Talamini aan de Grote Markt. Een Italiaanse familie met een minstens even lange ijstraditie als die van Leben. Diezelfde kenners vertellen me dat het verschil tussen Italiaans ijs en roomijs, vooral het vetpercentage is.
Voor wie het weten wil, mijn voorkeur ging uit naar Lebens hazelnootijs. Indertijd kreeg je dat bij Leben tussen twee driehoekige wafels. Dat knoeide ongewenst veel en vaak. Dat was wel een klein nadeel, zeker als er ook nog slagroom bij was besteld. Geen wonder dat mevrouw Leben altijd aan het schoonmaken was.
