Schrik niet, ik ga het niet hebben over de nieuwe GroenLinks-Partij van de Arbeid lijsttrekker, Limburgse Fransje. Daarbij, zijn achternaam eindigt op de letter ‘S’. Niet dat ik geen politieke voorkeuren heb, maar de omstandigheden nopen mij niet erover te gaan schrijven.
Nee, ik wil het graag hebben over een, naar ik vermoed, bij de dagbladen wegbezuinigd fenomeen, te weten de recensent. Bij de landelijke bladen wordt daar nog iets aan gedaan, ik doel op de recensent van de voorstellingen in plaatsen zoals ons Zwolle. Voorstellingen die, of van beroepsartiesten zijn, of van amateurs. Bij mijn weten was ene Jos van der Wulp de laatste die dat deed bij de Stentor, voorheen de Zwolse Courant.
Zeker als amateurmusicus of -toneelspeler kon je vaak niet anders dan het met de recensent oneens zijn. Door vakmensen wordt vaak heel anders gekeken en geluisterd dan de goedwillende amateur. En de achterliggende gedachte van veel recensies is de hoop dat er iets met de kritiek gedaan wordt.
Er werd en wordt ook nu nog wel eens vergeten dat amateurvoorstellingen, naast de avonden voor publiek, ook een sociale functie hebben. Het geeft veel mensen soms broodnodige contacten, geeft zelfvertrouwen en gezelligheid op de vaak, vele oefenavonden. Dan wordt er gehoopt op positieve reacties. Maar soms waren de uitvoeringen, laten we eerlijk zijn, simpelweg eigenlijk niet goed genoeg voor het grote publiek.
Maar ook de recensenten bakten er menig potje van. In de Zwolse Courant bijvoorbeeld van behoorlijk wat decennia geleden, schreef ene Henri Th. Timmerman vaak zeer kritische recensies op muzikaal terrein. In de loop der jaren werd hij er zelfs om gevreesd. Uit betrouwbare bron vernam ik ooit dat hij bijzonder overtuigd was van zijn eigen gelijk.
Hij meende ook zijn artistieke pappenheimers in het Zwolse zo goed te kennen dat hij vaak al halverwege het concert vertrok en thuis zijn stukje over die avond ging schrijven. Daardoor is hij dan ook een aantal keren betrapt op het geven van commentaar op een deel van het concert dat wel op het programma stond, maar wellicht om tijdgebrek, niet werd uitgevoerd.
Kijk, dan word je al heel snel niet meer serieus genomen. Dan kun je beter de lier aan de wilgen hangen. Oftewel: “Dan ku-j bèter op-ollen!”
