Ik mocht altijd graag kamperen. Ooit was ik, in een heel vroeg voorjaar, de eerste kampeerder op Ameland. In het vakantiehuisje dat mijn ouders er gehuurd hadden waren net te weinig slaapplaatsen voor het hele gezin. Als enige zoon werd ik verzocht mijn heil dus maar in een tentje op de naburige camping te zoeken.
Daarna heb ik ook gekampeerd in Groet, in Noord-Holland samen met een straatvriend, in Hardenberg en in Groede in Zeeuws-Vlaanderen. Dat laatste met een echte grote, voor de kenners, een ‘Vergrote Zilvermeeuw’, een De Waard tent. Eentje met minimaal zes slaapplaatsen.
Nee, ik heb nooit het plan gehad hier in Zwolle te kamperen. Natuurlijk kende ik toen ook al camping De Agnietenberg en de daar in de buurt gelegen camping Terra Nautic, de camping voor de watersporters. Nee, dat was nu net iets, amper drie kilometer ver, te dicht bij huis.
Misschien kwam het ook wel doordat ik vaak bij De Agnietenberg kwam in mijn ‘koffietijd’. We hadden het café-restaurant De Agnietenberg toen als klant. ’s Zomers was het de kantine van de camping, buiten het kampeerseizoen een bedrijf voor feesten en partijen.
Voor de lezers die er destijds wel kampeerden, ik spreek over de tijd dat Ko van Hasselt van ‘het Stilo’, de camping beheerde en Ab en Beppie de Waard de kantine, dan wel het restaurant. Op heel drukke dagen wilden die laatste twee me nog wel eens vragen of ik niet een avondje wilde meehelpen achter de bar. En zo heb ik menig pilsje getapt en andere drankjes ingeschonken.
Het had tot resultaat dat ik met die Ab en Beppie hun verdere leven lang contact heb gehad.
Nu zijn camping en horeca van elkaar losgekoppeld en wordt het restaurant gerund door Nelleke Alleman en haar team. Toen ik eenmaal gestopt was met ‘echt werken’ mocht ik huwelijken in Zwolle gaan sluiten. De Agnietenberg was lang een officiële trouwlocatie van de gemeente Zwolle en ik heb er dan ook vaak als buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand (Babs) acte de présence mogen geven.
Ik vermoed dat er tijdens vele vakanties op die camping menig huwelijksaanzoek is gedaan, met na verloop van tijd, aldaar het erop volgend feest.
Dat er ook huwelijken zijn stukgelopen zal even waar zijn. Maar ja, gelukkig was daarbij voor een Babs geen rol of taak weggelegd.
