Zwolle – Mevrouw V.S. de Lima-Martina heeft zaterdag 12 april 2014 haar 100-ste verjaardag gevierd. Wethouder Filip van As bracht mevrouw Martina een bezoek in haar woning in de Kieveitsbloem aan de Patriottenlaan om haar persoonlijk te feliciteren. Ze kreeg een schaal met bonbons als cadeau.

Mevrouw Martina is iemand met heel veel humor. Haar troetelnamen: Oma Bier en Maj. Zij is verpleegster geweest op Curaçao en heeft met liefde haar beroep uitgeoefend. Met plezier praat mevrouw Martina over haar periode als verpleegster in Curaçao. Mevrouw Martina heeft 3 kinderen gehad 1e : dochter Jenny ( is als baby overleden) 2e : zoon Stanley (op 56 leeftijd overleden). 3e : zoon Glenn, oogappel van mevrouw Martina Glenn heeft bijna altijd samen met moeder ( mevrouw Martina) onder 1 dak gewoond en is zeer zorgzaam voor moeder. Van de 2 zonen heeft zij 7 kleinkinderen en 5 achterkleinkinderen.

Mevrouw Martina kwam in 1979 naar Nederland. Heeft eerst in Alkmaar gewoond en later naar de Baaksebeek in Zwolle verhuisd omdat zij vrienden in Zwolle had wonen. Mevrouw Martina is niet alleen oma van haar eigen klein kinderen, maar is ook oma voor vele andere mensen. In de Baaksebeek werd zij door groot en klein oma genoemd en bijzonder geliefd. Een hartendief. Haar Bijbel en kerk zijn erg belangrijk kwamen op de 1e plaats. Kerkdiensten mocht zij nooit missen.

Haar voornaamste hobby: 1. Puzzelen tot diep in de nacht. Iedere dag na 01:00 uur s’ nachts naar bed en s’ morgens waren haar gordijnen niet voor 10:30 uur open, omdat zij moest uitslapen .Hierdoor was haar dagritme helemaal omgedraaid. Laat naar bed en laat uit bed . Mevrouw Martina haar dag begon met een kop thee, sterk getrokken met veel melk en veel suiker Hier kon zij heel erg van genieten.

In de zomer genoot mevrouw Martina van haar rozenstruik in haar tuin die ieder jaar weer prachtig bloeide. Voor haar tuin had zij een tuinman. Doordat mevr. Martina in de tuin zat te puzzelen of haar bijbel te lezen, maakte iedereen die langs kwam een praatje met haar. Vele kinderen uit de buurt kwamen haar gezelschap houden. De snoep-pot en suikerklontjespot moest regelmatig voor de kinderen worden bijgevuld. Want daar ben je oma tenslotte oma voor, om kinderen te verwennen. Zoals zij dat vond.

Niet allen mensen, maar zelf ook de vogels buiten waren gek met mevrouw Martina. Haar rijst om te koken deelde zij met de vogels buiten. Als de vogels buiten hongerig waren, wisten deze mevrouw Martina haar aandacht te trekken met hun gepiept. Mevrouw Martina wist dan precies dat de vogels eten willen en ging dan rijst voor ze strooien. Op haar beurt, kon zij dan weer genieten van de vogels die de rijst van de grond pikten.

Na een val brakmevrouw Martina haar heup en kon na 2 operaties niet meer zelfstandig thuis wonen en moest daarom naar een Verzorgingshuis. Na een poos revalideren kon mevrouw Martina met behulp van een rollator weer lopen. Mevrouw Martina kon heel erg genieten van een autoritje langs de Mac-Drive voor een milkshake of een ritje lang de snelweg als het donker was. Mevrouw Martina. Wat een mooi en bijzonder mens is zij toch ! Altijd klaar staan voor andere mensen. Zoals zij zegt; ”dat is toch normaal”