Zwolle – De regering heeft dinsdag 6 oktober 2020 uitgeroepen tot een landelijk moment waarbij we stil staan bij de gevolgen van het coronavirus.
Vanuit het Ministerie van Justitie en Veiligheid is daarvoor het project Aandacht voor elkaar gestart waarbij de invulling aan de gemeenten wordt overgelaten. Ook Zwolle is gevraagd om op deze dag, of op een later moment, stil te staan bij de gevolgen van het virus. Het gemeentebestuur geeft dit gezien de huidige omstandigheden in fases vorm.
Op 6 oktober sluit de gemeente Zwolle in eerste instantie aan bij het landelijke bezinningsmoment met een speciaal voor de gelegenheid geschreven gedicht van stadsdichter Jeroen Kraakman. Daarnaast wordt de Zwolse vlag half stok gehangen bij het Stadhuis en Stadskantoor als symbool van collectieve rouw. Dat kan niet vanaf de Peperbus in verband met schilderwerkzaamheden. Reden waarom de provincie Overijssel en Isala benaderd en graag bereid zijn de Zwolse vlag halfstok te hangen. Dat gebeurt vanaf het dak van het provinciehuis en bij het hoofdgebouw van het ziekenhuis waar ook de Isalavlag voor die gelegenheid half stok hangt.
Het gedicht van Jeroen Kraakman wordt ook onderdeel van de film die in opdracht van de stichting Herdenken Belicht wordt gemaakt nu de 11e editie van de wandeling voor nabestaanden op de begraafplaatsen Kranenburg en Bergklooster op 21 november niet kan doorgaan. Voor volgend jaar zoekt de gemeente Zwolle in nauw overleg met de stichting naar een manier om de aandacht voor corona een passende en blijvende plek te geven in de wandeling. Uitgangspunt blijft dat de wandeling is bedoeld voor het herdenken van álle doden.
Het gedicht van Jeroen Kraakman:
Hoop is een woord van vele kleuren
vanmorgen komt de zon op
ze kleurt mijn ochtend rood
als ik een oog sluit
zie ik haar door oranje blaadjes
langzaam verkleurend
vechtend voor hun eindige leven
onder het grijze dak der duizend druppels
slenter ik
door steeds legere straten
alsof mijn stad zich opmaakt
voor weer de eenzaamheid van
doodse stilte die men slechts kent van
begrafenissen in oorlogstijd
onder mijn arm, draag ik
naast mijn ziel, ook de hoop mee
de hoop die mij helpt door dagen heen te komen en
dingen te doen die
hopeloos lijken
alle mooie dingen lijken wel
afgezegd, opgezegd, afgeschreven, opgeheven
zelfs Sinterklaas is de wacht aangezegd
niets is meer heilig, man
en juist voor deze mooie dingen
blijf ik gaan, blijf ik doen, blijf ik denken, blijf ik
bestaan
en bestaan zal ik
laat mij maar, laat óns maar
eigen feestjes bouwen
binnenshuis brandt de kerstverlichting al
veelgekleurde slingers zelfgemaakte vrolijkheid
en zo dansen we
rondjes om de regels
die voor iedereen gelden
ook
als je er niet in gelooft
en zo gooi ik
als je even niet kijkt
in iedere brievenbus een envelopje
vol hoop
ik heb er genoeg van, ik heb
een eindeloze voorraad, want
het groeit in mijn blik, de
blauwe ogen die alles zien
in al haar schitterend pracht, in
honderd kleuren hoop.
Jeroen Kraakman. Stadsdichter Zwolle. 6 oktober 2020
