In onze familie stond ze bekend als ’tante Anne’ uit Sneek. Van ons als kinderen stond ze in de familie behoorlijk ver weg, want ze was de weduwe van de broer van mijn moeders moeder. Ik schijn wijlen haar man in een heel ver verleden eenmaal ontmoet te hebben.
Toen we als kinderen, ik heb vijf zussen, nog op de lagere school zaten, nodigde tante Anne zichzelf vaak voor een weekje te logeren uit, want ze vond dat ons moeder zo nu en dan wel een handje hulp kon gebruiken. Dan werd er gedeeltelijk een soort van ‘grote schoonmaak’ gehouden.
Daar was tante Anne goed in. In Friesland zouden ze haar een ‘wrotter’ noemen. Een harde werker. Naast hard werken kon tante Anne ook hard oordelen. Ze miste wel wat sociale vaardigheden. Wij als kinderen waren dan ook vaak opgelucht als ze weer vertrok.
Opeens kwam ze veel dichterbij in de familie. In 1958 overleed mijn vaders moeder en een paar jaar later ging opa Algra op zoek naar een tweede echtgenote. Opa Algra, bekend met de familie van mijn moeder, vond tante Anne en zo rond 1960 traden ze in het huwelijk. Tante Anne, zo bleven we haar noemen, kwam bij opa in de Goudsbloemstraat in Zwolle wonen.
Of het huwelijk geslaagd genoemd kon worden, daarover verschilden de meningen in de familie. Helaas voor opa overleed tante Anne al in 1967 tijdens een vakantie op de Canarische eilanden. Daardoor hebben we haar nooit weer gezien en was ze plotsklaps uit ons leven verdwenen. Opa vond, na een tweetal misgrepen, een schat van een huishoudster, die hem tot zijn dood liefdevol verzorgd heeft.
Toen ik aan dit verhaaltje begon, bedacht ik dat het een beetje een soort van metafoor is voor mijn schrijverij. Ineens is het er en soms is stoppen even nodig. Daarom dacht ik een poosjes over een time-out.
Maar net als die lieve huishoudster bij mijn opa, is mij een nieuw idee aangereikt dat ik liefdevol heb omarmd. Trouwens, niet dat mijn opa de huishoudsters omarmde, nee, daar was hij de man niet naar. Ik verleg mijn focus op meer algemenere zaken en misschien iets minder frequent. Tussen de verhaaltjes door is de regelmatige lezer er al wat van tegengekomen. En de oude verhaaltjes komen zo nu en dan vast terug.
Voor nu wens ik u een goede, gezellige jaarwisseling en een heel voorspoedig 2024.
