Maandagavond in het journaal van 8 uur hoorde ik dat er gezocht wordt naar plekken om huizen te bouwen, om de woningnood van bijvoorbeeld Gouda op te lossen. Toen werd Overijssel ook genoemd, omdat hier de grond hoger ligt dan in het westen. Eerlijk gezegd schrok ik een beetje. Ik had ineens het gevoel van: de westerling hier? Voor mij hoeft dat niet.
Dat kwam omdat ik zondagavond in de Stentor las dat inwoners van Weiteveen in Drenthe, het dorp waar twee weken geleden een dubbele moord is gepleegd, hun verhaal doen over westerlingen die bij hen zijn komen wonen. Want die houden zich niet aan de ongeschreven tradities, zeg maar de Weiteveense cultuur.
Die overbieden bij pogingen er een huis te kopen. En wonen ze er eenmaal, gaan ze klagen over het lawaai dat boeren maken en over de stank van de mest, om maar eens wat te noemen.
Dat klagen gebeurt veel vaker en niet alleen op het platteland. In Amsterdam wordt geklaagd over het geluid van een torenklok, hier in Zwolle-Zuid verrees een woonwijk naast de toen drukbezochte bar-dancing De Bierton. Daarna gingen de ‘nieuwe buren’ over diezelfde Bierton klagen. Ik huldig het standpunt: “Heb je vrijwillig tot iets besloten en het valt tegen, is de enige bij wie je klagen kunt, je eigenste ik.”
Het is een ander verhaal als je, bijvoorbeeld, bij de aankoop van je huis, zwart-op-wit hebt gekregen dat je blijvend vrij uitzicht hebt, en er wordt dan gebouwd. Of als je naast een tennisbaan woont en ineens verrijzen er padelbanen waarvan de geluiden decibellen sterker zijn dan van tennisbanen. Ja, dan kun je met je klacht ergens anders aankloppen.
Uit hetzelfde nieuwsitem begreep ik dat in het westen van Nederland de voorzieningen veel beter zijn dan op de genoemde plekken waar geschikter gebouwd zou kunnen worden. Gouda, om bij het voorbeeld te blijven, is gevoelig voor ‘natte voeten’ maar de werkgelegenheid en de infrastructuur zijn er op orde en dat is hier niet makkelijk en snel te veranderen.
Zeker niet zolang er in ons land nog streken zijn waar oude tweebaanswegen liggen, met veel verkeer, die dwars door woonkernen gaan. Toevallig zijn dat nu net de buurten waar de mensen uit het westen van vinden dat de huizen zo goedkoop zijn en het er zo rustig is.
’t Blijft een dilemma.
