Hier in Zwolle wordt, van gemeentewege, aan de bewoners gevraagd hun afval te scheiden. In GFT, oftewel groente-, fruit- en tuinafval, PMD (plastic, metalen, drankverpakkingen), OPK (oud papier en karton) en tot slot restafval. Voor de eerste drie hebben de meeste inwoners containers gekregen. Het restafval moet in de ondergrondse container in de buurt.
Niet iedereen is daar gelukkig mee. Zeker niet in zo’n warme periode die we net achter de rug hebben. Maar ja, er zijn keuzes gemaakt. Het onderzoeksinstituut Citisens, dat voor de gemeentes in Nederland onderzoek doet, heeft onlangs onder 28.000 van hun 75.000 panelleden het afval scheiden onderzocht. Ik deed ook mee en weet nu de uitslag.
Ik citeer maar even de belangrijkste resultaten: ”Driekwart van de bevraagde panelleden scheidt (bijna) altijd het afval. Het vaakst scheiden panelleden papier of glas. Ook klein chemisch afval, zoals batterijen, wordt door een groot deel van het panel gescheiden.
- De belangrijkste reden voor panelleden om afval te scheiden is het milieu, zodat grondstoffen kunnen worden hergebruikt.
- Bij zowel afval scheiden in het algemeen als specifiek het scheiden van gft-afval komt ruimtegebrek vaak naar voren als belemmering om te scheiden.
- Bij gft-afval noemen panelleden daarnaast stankoverlast als reden waarom zij het afval niet scheiden.
- Vier op de tien panelleden zouden graag hun afval beter scheiden. Een derde van hen ontvangt graag hulp van de gemeente hierbij, bijvoorbeeld in de vorm van informatie over hoe zij hun afval moeten scheiden.”
Einde citaat.
We lazen afgelopen week ook dat we met 18 miljoen mensen zijn. Als een kwart hun afval niet scheidt, gaat dat om 4,5 miljoen inwoners, een behoorlijke hoop afval dus. Dan is er nog 40 procent van de afvalscheiders die het graag beter zou doen (ook 5,4 miljoen). Misschien ervaren zij letterlijk zoiets als ‘stank voor dank’.
We lazen of zagen ook eerder in het nieuws dat een aantal gemeenten wil stoppen met het apart ophalen van pmd-afval want er wordt te veel onjuist spul in aangetroffen, en dan wordt het een te dure zaak.
‘Waar een wil is, is een weg.’ Dus lijkt het mij hoog tijd om het geheel van afvoer van afval opnieuw en serieus onder de loep te houden, naar andere paden te zoeken die in dit verband te bewandelen zijn. ‘k Zou het snel doen, anders blijft er een luchtje aan zitten.
