Daniëlle D. (35) uit Zwolle wordt vandaag overgebracht naar de forensische afdeling van een psychiatrische kliniek in Warnsveld. De politierechter oordeelde woensdag dat de vrouw sterk verminderd toerekeningsvatbaar is en ze verplicht in een strafrechtelijk kader behandeld moet worden.
“Ik ben radeloos geweest en snap helemaal niets van wat ik allemaal heb gedaan,” zegt Daniëlle tegen de rechter terwijl ze in huilen uitbarst. “Het spijt me voor iedereen die er last van heeft gehad.” Dat D. helder van geest is in de rechtszaal is te danken aan een crisisopname bij Dimence. Daar kwam ze begin dit jaar terecht nadat ze twee politieagenten uitschold.
Op de gesloten afdeling van de GGZ-instelling in Stadshagen kreeg D. de zorg die ze nodig had en een injectie met medicatie die langdurig werkt, een zogeheten depot. “Ik heb dat nog nooit eerder in mijn leven gehad en het werkt goed,” vertelde D. afgelopen maand in de rechtszaal. De vrouw is geen onbekende van de hulpverlening. Begin vorig jaar kreeg ze de noodzakelijk hulp maar die werd stopgezet omdat het volgens hulpverleners goed met haar ging.
Talloze keren opgepakt
Daarna ging het bergafwaarts met de vrouw. In oktober en november werd ze talloze keren opgepakt door de politie. Voor een serie vernielingen en een diefstal in die periode werd ze afgelopen maand veroordeeld tot een taakstraf van 80 uur en een voorwaardelijke celstraf van een maand. In december ging het niet veel beter met de vrouw. “De politie heeft handenvol werk aan haar gehad, soms meerdere keren per dag,” zegt de officier van justitie. “Voor de meeste zaken is ze niet eens gedagvaard.”
Desondanks heeft justitie zes dagvaardingen voor D. klaarliggen. Zo beledigde ze onder meer politieagenten en burgemeester Peter Snijders. Ook spuugde ze een handhaafster van de gemeente Zwolle in het gezicht. Dat maakt diepe indruk op de boa die zich niet alleen smerig voelde door het incident, maar zich ook onder behandeling van haar huisarts stelde. In de rechtszaal eiste ze 450 euro smartengeld.
Een medewerker van Dimence doet in de rechtszaal uit de doeken dat D. niet op de goede plek zit in de reguliere GGZ-kliniek. Ondanks dat ze al op een speciale gesloten afdeling verblijft, zit D. sinds zaterdag in een isoleercel. “Mevrouw blijft ook bij ons strafbare feiten plegen,” aldus de medewerker. “Ik ben daar ontploft om iets simpels als een sigaretje,” vertrouwt D. de rechter toe. Ook de reclassering denkt dat D. een gevaar vormt voor andere mensen.
De officier van justitie vertelt de rechter dat er achter de schermen het nodige is gebeurd. Zo heeft de civiele rechter eind vorige maand een machtiging afgegeven waardoor D. gedwongen kan worden om zich te laten behandelen in de GGZ. Daarnaast is er flink overleg geweest tussen OM, reclassering, GGZ en een forensische kliniek.
Naar een kliniek in Warnsveld
Daniëlle D. kan per direct terecht op een forensische psychiatrische afdeling van een kliniek in Warnsveld. Daar heerst een hoger beveiligingsniveau en is de behandeling ook gericht op het voorkomen van nieuwe strafbare feiten.
Daniëlle D. is te porren voor het voorgestelde plan van aanpak. Het enige dat nog nodig is, is een veroordeling door de strafrechter waarbij ook een voorwaardelijke straf wordt opgelegd met de bijzondere voorwaarde dat D. verplicht wordt opgenomen voor behandeling in een forensisch psychiatrische kliniek.
De officier voegt de daad bij het woord en eist een taakstraf van 100 uur met drie maanden voorwaardelijke gevangenisstraf. Als bijzondere voorwaarden komen er de opname en therapie in de kliniek bij en verplicht meewerken aan drugs- en alcoholtests. Daarnaast moet D., zodra ze de kliniek mag verlaten, verplicht beschermd gaan wonen. Ook wil justitie dat D. de handhaver 450 euro smartengeld gaat betalen.
Advocaat Haze is blij met de geëiste voorwaardelijke straf en de daaraan gekoppelde verplichte opname in de kliniek. Hij is minder te spreken over de taakstraf. “Dat voegt helemaal niets toe. Mevrouw weet niet wat ze doet. Ze valt tussen wal en schip,” zegt de strafpleiter. “Keer op keer is ze aangehouden en niet één keer is er aanleiding gezien om een psychiater te bellen.” Haze doet uit de doeken dat D. soms zo verward was dat een verhoor door de recherche onmogelijk was. “De politie laat het dan maar over aan de GGZ.”
Sterk verminderd toerekeningsvatbaar
“Politiemensen hebben een paar keer de crisisdienst van de GGZ gebeld,” zegt de officier van justitie. “Alleen namen die haar niet mee omdat ze niet wisten wat er aan de hand was.” De politierechter neemt het woord over. “Dat ze niet weten wat er aan de hand is, zegt nog niet dat er niets mis is met mevrouw,” aldus de rechter. “Het wordt de hoogste tijd dat ze wordt behandeld.” De rechter tikt het openbaar ministerie op de vingers: “Er had gewoon een psychiater gebeld kunnen worden, al was het maar om haar even te beoordelen. Dat had mij ook iets meer houvast gegeven.”
Ook zonder het advies van een deskundige durft de rechter er een etiket aan te hangen. “Ik denk dat mevrouw sterk verminderd toerekeningsvatbaar is (de op een na hoogste kwalificatie van ontoerekeningsvatbaarheid – red.). Hij veroordeelt Daniëlle D. tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van 4 maanden met de geëiste bijzondere voorwaarden. Dit met een proeftijd van 3 jaar. Ook moet D. de boa van de gemeente 450 euro smartengeld betalen.
