Vriezenveen – Voor de eerste competitie (inhaal) wedstrijd na de winterstop moest WVF aantreden tegen DOS’37 uit Vriezenveen. Coach Eduard Lindeboom moest door de vele afmeldingen en blessures een sterk aangepast team binnen de lijnen brengen. DOS trok vanaf het beginsignaal direct het spel naar zich toe. Al in de 5e minuut resulteerde dat in een opgelegde kans. De bal werd evenwel over het WVF doel gelepeld. WVF kwam met de schrik vrij en wist zich te herpakken, maar had grote moeite om vat op de tegenstander te krijgen.
DOS speelde verzorgder voetbal en probeerde combinerend de WVF defensie te kraken. Dat lukte bijna na een half uurtje spelen. Boshoeve zag zijn snoeiharde trap via de onderkant van de lat het veld in stuiten. Een pover spelend WVF had moeite de bal in de ploeg te houden en kwam duidelijk kwaliteit te kort. Lichtpuntjes waren evenwel wat kleine kansen voor Dorgelo en Kardag.
Na de rust trok WVF direct ten aanval. Een voorzet van rechts door Dorgelo werd onberispelijk door Beimers diagonaal ingekopt. (1-0) Nog geen 5 minuten later lanceerde diezelfde Beimers Kardag. Hij haalde venijnig uit, maar de bal zoefde vlak over de aluminium ligger. Al snel pakte DOS ’37 de draad van de eerste helft weer op. In de 55e minuut zag Jaap Mulderij zijn harde schuiver achter Michel van der Aa in het doel verdwijnen. (1-1) Even later was het opnieuw raak. Van 20 meter afstand haalde Rob ter Hoeve de trekker over en bracht de 2-1 op het scorebord. Coach Lindeboom probeerde door wissels het tij te keren. Kamping moest plaats maken voor Schuringa, terwijl vlak daarna Dorgeloo het veld moest ruimen voor Nijlant. DOS werd daarentegen kansrijker maar kwam niet tot scoren. Een moegestreden Reinders werd vervangen door jeugdspeler Mehran Ali Pour Asli. Vlak voor tijd kreeg DOS, door een valpartij binnen het strafschopgebied, de kans om verder afstand te nemen. De aarzelend ingeschoten strafschop raakte slechts de paal.
“Een uitglijder”, sprak de aan het eind van het seizoen naar HTC vertrekkende coach Lindeboom. “Ik kan de jongens niet zoveel verwijten. Door de vele mutaties zijn de automatismen er gewoonweg niet. We kunnen niet maar zo zeven afwezigen en geblesseerden vervangen. Je mist dan te veel ervaring en kwaliteit.”
Door John Ruijsch
