Zwolle – Op donderdagmiddag presenteerde het Historisch Centrum Overijssel (HCO) het boek Köklenmek, wortelen. Drie generaties Turkse Zwollenaren vertellen. Het eerste exemplaar werd overhandigd aan de burgemeester van Zwolle H.J. Meijer.
Een aantal personen uit de Turkse gemeenschap in Zwolle is in het kader van het project ‘Cultureel erfgoed andere culturen’ geïnterviewd. In de interviews wordt openhartig verteld hoe de eerste Turken als gastarbeider naar Zwolle kwamen, hoe ze na verloop van tijd hun gezin lieten overkomen uit Turkije, hoe ze geleidelijk hun draai vonden in Zwolle en hoe allerlei Turkse organisaties en verenigingen werden opgericht. Deze interviews zijn gebundeld tot de uitgave Köklenmek, wortelen. Drie generaties Turkse Zwollenaren vertellen. Naast de boekpresentatie is er ook de gelijknamige fototentoonstelling te bewonderen in het HCO.
Via Lees verder meer nieuws en foto…
In de jaren zestig van de vorige eeuw kwamen duizenden Turkse mannen op uitnodiging van Nederlandse bedrijven naar ons land om, vaak onderbetaald, vies en zwaar werk te doen. In die tijd was er door de snelle groei van de Nederlandse economie een tekort aan ongeschoolde arbeidskrachten. De eerste gastarbeiders kwamen uit de grote steden zoals Istanbul, Izmir en Ankara. Later kwamen ze vooral uit Centraal Anatolië en de Zwarte Zee regio.
Gastarbeiders in Zwolle
De Turken die zich in Zwolle vestigden, werkten onder meer bij bedrijven in de omgeving van de stad. Bekende werkgevers waren de kippenslachterij Friki in Wezep en Van Gelder Papierfabriek in Wapenveld. In Zwolle was Philips een bekende werkgever.
Teruggaan of blijven?
De gastarbeiders dachten in eerste instantie naar Turkije terug te gaan. Menigeen had het plan om in korte tijd voldoende geld te verdienen om thuis een bedrijf op te zetten. Dat viel tegen en om hun gezin niet lang te hoeven missen kwamen de gezinsleden ook naar ons land. Dat leverde de nodige zorgen op: veel Turkse gezinnen betrokken oude, slechte woningen, de taal was een probleem, menigeen had last van heimwee of eenzaamheid en de Nederlandse samenleving was heel anders dan men gewend was.
Inburgeren
Toen duidelijk werd dat de Turkse gemeenschap in Nederland zou blijven, werden organisaties van uiteenlopende aard opgericht, religieus, cultureel, educatief, maatschappelijk en emancipatorisch. De overheid financierde een deel van deze organisaties om te bevorderen dat de Turken hun draai in ons land zouden vinden.
Doel van de publicatie
Het Historisch Centrum Overijssel wil de levensverhalen van de Turkse mensen die naar Zwolle kwamen vastleggen en aan volgende generaties doorgeven. Doel van de publicatie en de tentoonstelling is om het culturele erfgoed, de tradities en gebruiken van de Turkse bevolkingsgroep uit te dragen en te delen met andere Zwolse burgers en met andere culturen in de gemeente Zwolle. Uit de interviews in dit boekje blijkt de enorme verandering die er in het persoonlijke leven van de mensen heeft plaatsgevonden en hoe dat doorwerkt tot in de nu opgroeiende generaties. Uit hun verhalen wordt duidelijk hoe de Turkse mensen geworsteld hebben met allerlei zaken die in Nederland zo gewoon zijn. Inmiddels hebben velen hun plek gevonden in Zwolle.
Prima dit om te lezen, respect voor deze hard werkende mensen 😀
Er zojn in zwolle vele Turkse Zwollenaren die er hard voor hebben moeten werken en dat wordt dan zeker op den duur beloond, ik ben zeer tevreden over de meeste Turkse ondernemers in Zwolle, om een paar te noemen, Gebr.Yildirim met hun uitstekende service en kwaliteit vanaf dat zij bestaan tot heden, sofra waar je lekker kunt eten, telefoon winkels waar ze goede aanbiedingen hebben, wat willen wij nog meer en ga zo door….respect mensen, 😀
Ja ben het met Jimmy eens geweldige mensen de Turkse gemeenschap in Zwolle heb veel respect voor hun .Ze hebben er hard voor gewerkt en veel inzet getoond met wat ze bereikt hebben .ik heb in het verleden veel met Turkse mensen samengewerkt bij Stork wartzila en waren altijd heel vriendelijke mensen .Ben ook al vijf keer in turkye op vakantie geweest en ga daar steeds met plezier heen.Zou ze voor geen goud willen verruilen voor Marokkanen
Toch jammer dat Pieters op het eind weer moet discrimineren. Dacht eindelijk is een keer een positief bericht van hem. Ken toevallig hele aardige marokkaanse mensen.