Zwolle – Vooraf was duidelijk dat het geen sprankelende wedstrijd zou gaan worden. Tel maar op: geblesseerde spelers aan beide kanten, het belang van het halen van de punten gezien de stand op de ranglijst en het feit dat een stadsderby altijd bijzondere wedstrijden zijn om te spelen. Het eerste gedeelte wedstrijd was dan ook niet om aan te gluren. Veel onrust in het spel bij zowel ZAC als WVF, veel balverlies aan beide kanten op het middenveld en spelers die elkaar in de combinatie niet begrijpen.

Voor WVF was het de eerste wedstrijd na de winterstop en voor trainer Herben Visscher was het dan ook de vraag hoe zijn team uit de winterstop was gekomen. Een trainingskamp in Malaga, waar goed getraind is, maar waar te weinig fitte spelers beschikbaar waren om een oefenwedstrijd te spelen en een paar oefenwedstrijden waarin opvallend veel doelpunten vielen. Met Nick Donker op de linksbackpositie in de plaats van de geblesseerde Romano Luhukay en in de spits Jon Lieben naast Hessel Berends in plaats van de jonge Brend Mellema, die op de bank plaats mocht nemen, begon WVF aan de wedstrijd. In de eerste helft gebeurde verder weinig dat vermeldenswaardig is. Wel werd WVF gedwongen al snel een wissel toe te passen, toen bleek dat Hessel Berends niet verder kon na een onschuldig duel in de hoek van het veld, waarbij hij zijn hamstring blesseerde. Voor hem in de plaats kwam Brend Mellema alsnog het veld in.

Na de rust begint WVF beter te voetballen, meer rust aan de bal en er beginnen zowaar geslaagde combinaties op het veld te ontstaan. De beide backs, Nick Donker aan de linkerkant en Jari Bezembinder aan de rechterkant krijgen zonder directe tegenstander de gelegenheid om op te komen en daar onstaan mogelijkheden voor WVF om ZAC pijn te doen. Na een uur voetballen komt good-old Peter van de Streek Jon Lieben vervangen, waarna onmiddellijk de eerste grote kans voor WVF ontstaat, als na een combinatie op het middenveld Martijn Ruijsch diep wordt gestuurd en één op één komt te staan met doelman Brouwer van ZAC. Deze laatste ziet de bal tergend langzaam langs de voor hem goede kant van de paal hobbelen. ZAC probeert wat verder vooruit te spelen en druk naar voren te zetten, maar daardoor ontstaat er voor WVF meer en meer ruimte achter de verdediging. Uit een counter via Mellema, die zich langs twee man frommelt, komt de bal in het doelgebied bij van de Streek terecht die de bal met de rug naar het doel kan controleren en uit de draai in de korte hoek legt: 0-1. Even is er paniek bij ZAC, waarvan WVF direct nog een keer kan profiteren als de goed spelende Michel Koning de bal diep kan geven op van de Streek, die met een man in de rug het overzicht houdt en Brend Mellema een onmisbare kans biedt. Binnen twee minuten komt WVF op een 0-2 voorsprong.

Met nog 20 minuten te gaan zit WVF op rozen en kan rustig wachten en gebruikmaken van de ruimte die er ontstaat in de omschakeling. Achteroverleunen heeft echter ook als nadeel dat ZAC dichterbij de goal kan komen en na een voorzet van Iljas Baltes kan spits Joost Vulkers de bal van dichtbij in de hoek naast de kansloze Mike te Wiele koppen; 1-2 en nog een kwartier te gaan.
Wat volgt is een belegering van het doel van WVF, kansen in de omschakeling voor de spitsen van WVF en een scheidsrechter die ruim 7(!) minuten blessuretijd meent te moeten bijtrekken. Als het eindsignaal klinkt overheerst de tevredenheid en opluchting in het Westenholter kamp. 3 heel belangrijke punten kunnen worden bijgeschreven. WVF kan weer naar boven kijken en zich voorbereiden op de belangrijke uitwedstrijd komende week tegen OZC, waartegen de ploeg nog iets goed te maken heeft na de kansloze 1-4 in september 2016.

ZAC 1 – WVF 1 1-2 (0-0)

70. Peter van de Streek 0-1; 71. Brend Mellema 0-2; 77. Joost Vulkers 1-2

Opstelling WVF: Te Wiele; Bezembinder, van den Belt, Stals, Donker; Mulder (66. Marc Peppelenbos), Ruijsch, van der Vegte, Koning; Lieben (60. van de Streek), Berends (24. Mellema)