Zwolle – Maandagavond debatteerde de gemeenteraad voor de zoveelste keer over de omschakeling naar duurzame energie. Wethouder Energie Monique Schuttenbeld had de gemeenteraad een plan van aanpak energietransitie 2018-2022 toegestuurd. De gemeente wil dat Zwolle in 2025 25% minder CO2 uitstoot en dat er tegelijkertijd 25% van de energie duurzaam wordt opgewekt. In 2050 moet Zwolle zelfs energieneutraal zijn.
Iedere politieke partij staat achter deze ambities, maar over de manier waarop deze doelen moeten worden bereikt is nog veel discussie. Ook is iedereen ervan overtuigd dat er veel werk moet worden verzet om dit te halen. In het plan van aanpak van de wethouder wordt in hoofdlijnen aangegeven wat dit voor de Zwollenaren betekent.
Eén van de belangrijke vragen die maandagavond aan de orde kwam was: Hoeveel gaat deze omschakeling kosten en wie betaalt dit? Zoals te verwachten is Brammert Geerling van de SP van mening dat de energieomschakeling “rechtvaardig” moet zijn en dat er bij de bedrijven, “de grootste vervuilers” de meeste winst valt te behalen. Mart Oude Egbrink van de PvdA vindt dat iedereen met de energietransitie mee moet kunnen doen om een tweedeling in de samenleving te voorkomen. Het mag volgens Ruben van de Belt van de ChristeUnie niet leiden tot “energiearmoede”, waarbij de lagere inkomens met hogere woonlasten komen te zitten. Ook Sylvana Rikkert van GroenLinks wil opkomen voor de Zwollenaren met een lagere inkomenspositie en rekening houden met de “sociale kant van de energietransitie”. Naar haar mening mag dit niet leiden tot “energieongelijkheid”. Arjan Spaans van het CDA pleit in dit kader voor “woonlastenneutraal renoveren”. Hans Wijnen van de VVD vraagt aandacht voor alle Zwollenaren en vooral voor de “hardwerkende Zwollenaren”, die net boven de armoedegrens zitten, maar toch moeite hebben maandelijks de eindjes aan elkaar te knopen.
Wethouder Schuttenbeld was duidelijk in haar antwoord: de energietransitie moet haalbaar en betaalbaar zijn voor alle Zwollenaren. “Mensen die het niet kunnen betalen gaan we ondersteunen.” Ze erkende dat er nog veel ervaring moet worden opgedaan met de financiering van de energieomschakeling, maar gaf al wel richting aan een mogelijke oplossing: “De energielasten moeten worden ingezet voor verduurzaming”, waarmee ze bedoelde dat de totale woonlasten gelijk blijven en op den duur zal dat voor de inwoners mogelijk zelfs profijt opleveren. Door de omschakeling worden de energielasten lager en die kunnen worden ingezet voor de financiering van deze omschakeling. Wel erkende ze dat de energietransitie geen mogelijkheid is om de armoede in de stad op te lossen, maar deze omschakeling mag niet leiden tot nog meer armoede.
