Zwolle – Onder de tropische Zwolse zomerzon komen de eerste inwoners van Zwolle-Zuid zaterdag rond het middaguur naar de IJsseldijk bij Harculo voor de theater- en muziekvoorstelling Requiem voor de IJsselcentrale.
Dit weekend wordt er een ode gebracht aan de gesloopte energiecentrale. Volgens actrice Lusanne Arts “een gebouw dat jullie eerst lelijk, maar al gauw mooi vonden.” Vanaf het startpunt gaan de bezoekers de dijk op en bewegen zich in stilte als een rouwparade naar het terrein van de voormalige IJsselcentrale voorafgegaan door de vrouwen in het zwart van dameskoor Gioia.
De rouwstoet wordt onderaan de wenteltrap ontvangen met het zwaarmoedige Marche Funèbre van Chopin gespeeld door de Zwolse Harmonie. Begrafenismuziek. Vervolgens naar het voormalige kantoor van ENGIE. In de kantine treffen we Wim, die hier al zesendertig jaar werkt en iedere middag verliefd bij kantinejuffrouw Herma een broodje gezond bestelt. Hij heeft haar nog steeds niet gevraagd. Elke dag neemt hij zich voor de eerste stap te zetten, maar het is er nog niet van gekomen. Weliswaar danst hij de tango met haar, maar na afloop laat hij haar weer lopen: “Misschien morgen.”
In het kantoor naast de kantine een bouwvergadering van technici met bouwtekeningen van de centrale. Ook op kantoor houden ze hun bouwhelmen op. Een brainstormsessie ontaardt in een ritmische ontlading van allerlei ideeën. Ze pakken hun blaasinstrumenten op en beginnen krachtig te spelen. Concierto Havana de Orange Juice. Het muzikale gezin Van der Meer als de Less is More Band. Aan het eind gooien ze de ramen van de vergaderzaal open en brengen hulde aan het lege en met onkruid begroeide terrein van de voormalige centrale.
Ook het oudere slechtvalkenechtpaar in het trappenhuis van het voormalig magazijn herinnert aan het verleden. Jarenlang hadden ze hier hun verblijfplaats. Mopperend zijn ze van elkaar blijven houden en lopen gearmd het gebouw uit, nagezongen door de ladies in black van Gioia. Daarnaast in de opslagruimte bewaakt een oude vrouw de spulletjes die ze jarenlang opgespaard heeft, maar door de sloop van het gebouw moet ze daar weg. Haar kleindochter probeert haar daar met moeite weg te krijgen: “Wie teveel met het verleden bezig is maakt de toekomst stuk.”
Aan het eind gaat iedereen naar de oude, half gesloopte hijshal. Indrukwekkende slotscene. Actrice Lusanne Arts onder begeleiding van gitarist Roel Goedhart begint het lied Requiem voor de IJsselcentrale te zingen. Ondersteund door fanfare de Zwolse Harmonie/Kunst na Arbeid en vrouwenkoor Gioia. “De torens zijn neergeslagen. Het begint ons nu te dagen. Je werd geboren in vijfenvijftig; jaar van Johnny Jordaan en tante Leen. Dappere dodo op KRO en Swiebertje op de NCRV. Albert Einstein overlijdt, de Vietnamoorlog vangt aan, en zie daar langs de IJssel voor het eerst de IJsselcentrale staan.” Het lied doet de oproep door te gaan: “Geef gas. Ga door en ga ervoor.” Luid applaus voor alle spelers, muzikanten en regisseur Célene Hoex. En dan is er koffie met een plak cake, “want dat krijg je na afloop van een begrafenis.”
