Zwolle – Burgemeester Peter Snijders belde vrijdagochtend vijftien Zwollenaren die ter gelegenheid van Koningsdag Koninklijk zijn onderscheiden. De onderscheiding Lid in de Orde van Oranje-Nassau is toegekend aan tien Zwollenaren. Vier stadgenoten worden Ridder in de Orde van Oranje -Nassau en één stadgenoot mag zich Officier in de Orde van Oranje-Nassau noemen.

Vanwege de coronacrisis wordt de feestelijke uitreiking van de onderscheidingen op een later landelijk moment gepland. Alle gedecoreerden worden dan door burgemeester Peter Snijders toegesproken waarbij hij stil staat bij ieders persoonlijke verdiensten. De gedecoreerden van dit jaar vindt u hieronder:

Lid in de Orde van Oranje-Nassau:

De heer K. (Klaas) van Dijken (75 jaar)

Vanuit zijn christelijke geloofsovertuiging zet Klaas van Dijken zich in voor de kerk en de natuur. Sinds 1997 is hij actief lid van de Open Kring in Zwolle, onderdeel van de Protestantse Gemeente Zwolle in Stadshagen.

Als diaken en lid van de kerkenraad is hij betrokken bij het organiseren van rouw- en trouwdiensten, het halen en brengen van ouderen naar de kerk, het verlenen van hand- en spandiensten en het bieden van ondersteuning bij activiteiten. Ook bij de Open Kring verbonden aan Zorgcentrum het Zonnehuis doet niemand tevergeefs een beroep op hem en verricht hij reparatie- en onderhoudswerk.

Klaas van Dijken maakt zich sterk voor zorgvuldig natuurbeheer. Sinds 2004 is hij als vrijwilliger voor Natuurmonumenten actief in het gebied van de Vreugderijkerwaard, een rivierenlandschap met een bijzondere flora en fauna. Dat varieert van het doen van onderhoudswerk tot het informeren van bezoekers en het houden van toezicht. Eens per zes weken houdt hij een week lang toezicht en ziet hij tot in detail wat zich in dit waterrijke natuurgebied afspeelt. Hij wordt gewaardeerd om zijn dienstverlenende instelling en deskundigheid. Samen met andere vrijwilligers houdt hij het natuurgebied schoon en toegankelijk voor de bezoekers.

Ook is hij al zo’n 15 jaar actief als vrijwilliger bij Stichting Vogelringstation De Kooi. De stichting beheert in Zwartewaterland een vogelringstation, eendenkooi en bijenstal voor natuureducatie, wetenschappelijk onderzoek en het behoud van cultuurhistorie. Hij verzorgt excursies en rondleidingen en assisteert bij het vangen en ringen van de vogels. Dit levert inzicht op in de vogelstand in het Weerribbengebied. Hij restaureert en onderhoudt ook de eendenkooi en vangbaan. Daarmee draagt hij bij aan het behoud van het ambacht van kooiker en de cultuurhistorische waarde van het kooikersbedrijf.

De heer C. (Cees) van Gameren (69 jaar)

Samen met zijn vrouw, zet Cees van Gameren zich in voor de medemens. Nooit doen mensen tevergeefs een beroep op hen. Cees van Gameren heeft jarenlang bij de Ambulancedienst van de GGD gewerkt, onder andere als verpleger. Hij is een zorgzame man met oog voor de kwetsbare medemens. Vrijwilligerswerk deed hij lange tijd naast zijn werk. Sinds zijn pensioen in 2010 heeft hij nog meer vrijwilligerstaken opgepakt.

Al meer dan 30 jaar is hij betrokken bij de Vrije Evangelisatie Zwolle (VEZ).

Zijn kerntaak en specialiteit is het bewaken van de veiligheid. Begin jaren negentig werd hij hoofd van de EHBO/BHV organisatie tijdens de kerkdiensten op zondag in de Buitensociëteit en later in de WRZV-hallen. Zijn kennis van zaken en ervaring in de zorg komen hem daarbij goed van pas.

Toen het ledental van de VEZ sterk groeide ontstond er behoefte aan meer coördinatie rond de veiligheid van evenementen en festiviteiten. Behalve het opzetten van EHBO-hulp ging het ook om het inrichten van de beveiliging van de diensten en het gebouw. Gaandeweg wist hij een team om zich heen te verzamelen waar alle kennis van zorg en veiligheid samen komt waardoor adequaat op situaties kan worden ingespeeld. In 2010 richtte hij de zgn. “Werkverzetters” op, een groep van zo’n 30 vrijwilligers die hij nog steeds aanstuurt en die allerlei zaken binnen de VEZ oppakt, variërend van het regelen van het verkeer rond de kerkdienst tot onderhoud aan het gebouw.

Ook de Voedselbank Zwolle kan rekenen op zijn steun als coördinator van de chauffeurs die dagelijks levensmiddelen brengen naar mensen die dit nodig hebben.

Mevrouw B.F. (Berendine) van Gameren – de Goede (69 jaar)

Evenals haar man is Berendine van Gameren bijzonder zorgzaam. Vanaf het eerste uur is zij als vrijwilliger betrokken bij de zondagsschool van de VEZ, waar kinderen tijdens de kerkdienst spelenderwijs over de Bijbelse geschiedenis leren. De school is in de loop der jaren fors gegroeid. Aanvankelijk draaide Berendine van Gameren mee in de reguliere opvang, waarvoor zij met collega-vrijwilligers een educatief programma opzette. Enkele jaren later werd zij coördinator in de coördinatorengroep van de school toen de toename van het aantal kinderen om meer structuur vroeg.

De coördinatorengroep levert een grote bijdrage aan de professionalisering van het VEZ onderwijs. Niet alleen jongeren kunnen rekenen op haar betrokkenheid, ook de ouderen binnen VEZ hebben haar vrijwilligershart gestolen. Voor senioren organiseert zij met veel plezier en toewijding speciale bijeenkomsten. Dat geldt ook voor het vervoer naar de kerkdiensten en de verschillende bijeenkomsten.

Daarnaast is zij voor de Gift City van onschatbare waarde. Een plek in Zwolle waar mensen welkom zijn die geconfronteerd zijn met tegenslag in het leven. Zij worden door Berendine van Gameren en haar medevrijwilligers gehoord en gezien. De Gift City fungeert als een brug naar de maatschappij. Mensen doen er nieuwe contacten en ervaringen op. Dit zorgt voor een sociaal vangnet en meer zelfvertrouwen. Hierdoor krijgen zij de kans gesterkt terug te keren in de samenleving.

Verder is Berendine van Gameren betrokken bij het Gift City Café. Een plek waar mensen kunnen eten en drinken en anderen kunnen ontmoeten. Zij coördineert het werk van de vrijwilligers waarop het café drijft en zorgt voor feedback en structuur. Voor alle bezoekers heeft zij een luisterend oor. Ze moedigt hen aan weer dingen op te pakken. Veel van hen waaien na een aantal jaren uit, omdat ze weer een betaalde baan hebben of omdat ze zich goed voelen. Dat is voor een groot deel aan haar liefdevolle inzet en aandacht te danken.

De heer J.A. (Freddy) Kluiver (62 jaar)

Freddy Kluiver heeft oog en oor voor iedereen die zorg en hulp nodig heeft en dat al ruim 45 jaar lang. Het huis van Freddy Kluiver en zijn echtgenote Marietje Kluiver staat open voor mens en dier in nood.

Al jarenlang zet hij zich belangeloos in voor het voortbestaan van de Hervormde Gemeente Windesheim. Hij vertegenwoordigde de gemeente in de classis, de regionale vergadering binnen de kerk. Hij maakte deel uit van de kerkenraad en bekleedde de functie van scriba. Dat is bij een kleine kerkelijke gemeente geen sinecure, omdat er geen kerkelijk bureau is voor al het administratieve werk. Daarnaast legde hij pastorale bezoeken af en was hij betrokken bij rouw- en trouwdiensten. Ook voor crisispastoraten is hij altijd bereikbaar en beschikbaar. Gemeenteleden en dorpsgenoten doen nooit tevergeefs een beroep op hem. Net als zijn echtgenote staat hij graag voor mensen klaar. Bij het vertrek van de dominee nam hij het voorzitterschap van de beroepingscommissie op zich om er mede voor te zorgen dat de vacature op een goede wijze werd vervuld. Want het welzijn van de bewoners gaat hem aan het hart.

In 2008 overleed Baron J.A. de Vos van Steenwijk, markant inwoner van Windesheim. In zijn testament was opgenomen dat in het bestuur van de stichting Voortbestaan Landgoed Windesheim een vertegenwoordiger van de Hervormde gemeente Windesheim zitting mocht nemen. Freddy Kluiver was daarvoor de aangewezen persoon. Als penningmeester en betrokken lid, draagt hij tot op de dag van vandaag zorg voor het behoud van landgoed Windesheim.

En, last but not least, is hij naast alle drukke bezigheden in en om Windesheim samen met zijn vrouw een steun en toeverlaat voor mensen in nood. Hij is voor hen pleegouder en ‘buddy’ tegelijk.

Mevrouw M. (Marietje) Kluiver – Noteboom (62 jaar)

Marietje Kluiver en haar echtgenoot Freddy Kluiver wonen op een belangrijke plek in Windesheim. Zij ‘doen ’s avonds, als alle bewoners van Windesheim weer thuis zijn, het hek van het dorp dicht en ’s morgens weer voor ze open’. Een veelzeggende uitspraak van een liefdevolle en zorgzame ‘vader en moeder’ van het dorp.

Windesheim is een dorpsgemeenschap waar sociale cohesie noodzakelijk is, maar niet vanzelfsprekend. Mensen zijn op elkaar aangewezen voor hulp en ondersteuning in het dagelijks leven. Het is goed te weten dat er dan mensen zijn op wie je kunt bouwen. Marietje Kluiver is zo iemand. Of het nu gaat om het leiden van een vrouwenvereniging, de integratie van een vluchteling, hulp bij rouwverwerking, crisisopvang of het overnemen van andermans krantenwijk: op haar doen mensen nooit tevergeefs een beroep.

Sinds 2010 is zij voorzitter van vereniging IJsselvrouwen. Door haar creativiteit en grote netwerk gaf zij de vereniging een geweldige impuls. Zij is de motor achter een springlevende vereniging waar ruimte is voor interessante activiteiten en sprekers.

Als gemeentelid van de Hervormde gemeente Windesheim zet zij zich met hart en ziel in voor de medemens, o.a. als uitvaartleider. Aanvankelijk op vrijwillige basis en sinds januari van dit jaar als ZZP-er. Steeds weer wordt zij gevraagd door families om hen bij te staan en hun geliefde een waardige uitvaart te geven. Mensen ervaren dat zij deze taak op een heel liefdevolle, gevoelige en waardige manier vervult.

Daarnaast heeft zij ruimte in haar hart en huis om mensen in nood op te vangen. Voor korte of langere tijd, van jong tot oud, van familielid tot vluchteling.

De heer F. (Folkert) Ottens (87 jaar)

Folkert Ottens is zorgzaam voor de samenleving. Vrijwel direct na zijn pensioen begin jaren negentig ging hij voor de Gereformeerde Kerk Zwolle aan de slag met de wekelijkse postbezorging in zijn wijk. Later werd hij voor de Hoeksteengemeente lid van de Werkgroep Actie Kerkbalans. Hij zorgde voor de praktische coördinatie, dacht mee over de invulling van de jaarlijkse actie en werkte ideeën concreet uit. Ook bij vervolgacties was hij nauw betrokken.

Ook de Protestants Christelijke Ouderen Bond (PCOB) Zwolle kan al ruim 30 jaar op zijn vrijwillige inzet rekenen. Hij ziet o.a. toe op de verspreiding van het PCOB magazine en de nieuwsbrief. Ook de landelijke overkoepelende organisatie is blij met zijn praktische ondersteuning en voorbereidende werkzaamheden voor o.a. de jaarlijkse 50-plus beurs in Utrecht. Daarnaast maakt hij al jaren deel uit van de vrijwilligersgroep die bezoekers van de Grote Kerk in Zwolle opvangt, informeert en begeleidt.

Bijzonder is zijn begeleiding van een Vietnamese familie in Zwolle in de jaren negentig toen Vietnamese politieke vluchtelingen naar Nederland kwamen. Naast hulp van vluchtelingenorganisaties en de gemeenten waar vluchtelingen terechtkwamen boden vrijwilligers ter plekke ondersteuning. Folkert Ottens was zo’n vrijwilliger. Hij maakte de familie wegwijs in Zwolle, de taal en cultuur. Hij was hun steun en toeverlaat in praktische zaken en intermediair in het contact met vitale instanties. Inmiddels is de familie stevig verankerd in de Nederlandse samenleving waaraan zij zowel in hun werk als daarbuiten een volwaardige bijdrage leveren. Voor de familie was zijn respectvolle steun buitengewoon waardevol.

Naast dit alles is Folkert Ottens al meer dan 10 jaar mantelzorger voor zijn vrouw. Zij is inmiddels volledig op zijn zorg aangewezen.

De heer G.J. (Jan) Poel (80 jaar)

Jan Poel is sociaal-maatschappelijk betrokken en steekt graag de handen uit de mouwen voor kerk en samenleving. Dat deed hij al tijdens zijn werkzame leven, toen hij zijn baan combineerde met taken voor de huidige Protestantse Gemeente Zwolle. Als ouderling-kerkvoogd en diaken zette hij zich met hart en ziel in voor de gemeente en haar leden. Al vele jaren is Jan Poel tot op de dag van vandaag ook mantelzorger voor een familielid.

In 1969 werd hij lid van het Groot Mannenkoor. Met zijn financiële achtergrond was hij daar van onschatbare waarde. Toen hij penningmeester was, loodste hij het koor door roerige financiële tijden. Hij was de initiator achter de buitenlandse reizen van het koor. Naar Suriname en naar Roemenië, destijds nog achter het IJzeren Gordijn. De vriendschapsbanden die voortkomen uit deze reizen bestaan tot op de dag van vandaag. Nog steeds maakt de Jan Poel zich met hand- en spandiensten sterk voor zijn koor, waarvan hij 50 jaar lid én inmiddels erelid is.

De Protestants Christelijk Ouderen Bond (PCOB) Zwolle kan ook al jaren rekenen op zijn inzet. Zo helpt hij leden met hun belastingaangifte. Daarin is hij gedreven en zorgvuldig. Na jaren trouwe dienst is hij onlangs gestopt als surveillant/toezichthouder bij onderwijsinstelling Landstede. Hij was een betrouwbare kracht die op een vlotte manier omging met jonge mensen en het leuk vond om examens af te nemen en te begeleiden.

Mevrouw L.J. (Liliane) Satoor de Rootas – Herman (62 jaar)

Liliane Satoor de Rootas houdt van mensen. Van de liefde voor kinderen maakt zij al 40 jaar haar werk. In de loop der jaren is zij als onderwijzeres echter minder gaan werken om haar moeder te verzorgen. Ook uit liefde. Haar vrijwillige mantelzorgbaan is nu groter dan haar baan in het onderwijs.

Al sinds medio 1980 is zij leerkracht aan de katholieke basisschool De Wingerd. Zij was destijds één van de vier leerkrachten die op deze nieuwe school in Gerenlanden startte. Samen met haar collega’s legde zij de basis voor goed kleuteronderwijs in de nieuwe wijk Zwolle-Zuid. Tot op de dag van vandaag is zij de stabiele factor binnen het team. Zij wordt gewaardeerd als deskundige, flexibele én enthousiaste leerkracht. Ouders en (oud)leerlingen dragen haar op handen. Zij is didactisch sterk, geeft kinderen ruimte en zelfvertrouwen en heeft voor iedereen een luisterend oor. Dat geeft de kinderen een basis waar ze hun leven lang plezier van hebben.

Inmiddels is de zorg voor haar hoogbejaarde moeder groter. Zij maakte in het toenmalige Nederlands-Indië de Tweede Wereldoorlog mee en zat jarenlang in een Jappenkamp. Na de kamptijd brak de Bersiap uit, een uiterst gewelddadige periode. Haar moeder liep trauma’s op. En zoals dat vaker gebeurt met mensen die de oorlog meemaakten, manifesteerde zich dat pas op latere leeftijd. Op jonge leeftijd is het overleven, een leven opbouwen in een ander land, voor je gezin zorgen. Pas als er ruimte voor is laten de herinneringen zich niet meer verdringen.

Voor haar moeder was het na alles wat zij had meegemaakt moeilijk om actief deel te nemen aan het sociaal-maatschappelijk verkeer in Nederland. In veel dingen viel zij terug op haar familie. Meer fysieke beperkingen en het verlies van enkele naasten in korte tijd waren een zware en verdrietige optelsom. Wat voor Liliane Satoor de Rootas begon met boodschappen doen en koken groeide uit tot een volledige ‘zorgbaan’. Zorg die niet alleen praktisch is, maar die ook bijdraagt aan waardigheid, kwaliteit van leven, welzijn en gemoedsrust.

Mevrouw Y.M. (Marijke) Werksma – Abrahamse (79 jaar)

Als jong meisje ging Marijke Werksma al vroeg van school om haar rol als oudste dochter in het gezin en huishouden te vervullen, al wilde zij dolgraag verpleegkundige worden. Na haar huwelijk en de geboorte van vier kinderen volgde zij de Moeder Mavo en de theologische opleiding Psycho Pastorale Hulpverlening. Met dank aan volwasseneducatie, haar doorzettingsvermogen en groeiende zelfbewustzijn behaalde zij haar diploma’s. Vervolgens nam zij de eerste maatschappelijke vrijwilligerstaken op zich.

Begin jaren negentig werd zij presidente van Vrouwenvereniging Lydia. Deze vereniging zoekt met de Bijbel als grondslag antwoord op maatschappelijke en ethische vragen en kwam onder haar bezielende leiding tot bloei. De organisatie biedt een vangnet voor hulpbehoevende mensen binnen de kerkelijke gemeenschap. Als presidente wordt Marijke Werksma gewaardeerd om haar inzet en haar warme persoonlijke belangstelling, gevoel voor humor en optimisme.

In 1991 was zij medeoprichter van Vrouwenvereniging Hadassa die zich richt op de jongere vrouwen van de Nederlands Hervormde kerk, nu Jeruzalemkerkgemeente. Ook deze vereniging vervult een belangrijke sociale rol. De kennis die Marijke Werksma opdeed tijdens haar opleiding Psycho Pastorale Hulpverlening stelt haar in staat mensen gericht terzijde te staan. Er wordt dan ook veelvuldig een beroep op haar gedaan, in het bijzonder door kwetsbare ouderen die kampen met eenzaamheid, rouw en depressie. Niet voor niets is zij ook al jarenlang lid van de vertrouwenscommissie.

Ruim 16 jaar geleden kwam zij via familie in aanraking met de Stichting Adullam. Deze landelijke opererende organisatie biedt zorg en begeleiding aan mensen met een verstandelijke beperking met de Bijbel als richtsnoer. Ook hier neemt Marijke Werksma met haar innemende persononlijkheid een aantal zorgtaken op zich. Het is een van de vele dingen die bijdragen aan het welbevinden van de bewoners.

De heer J. (Jan) Westera (72 jaar)

Als echte natuurliefhebber is Jan Westera al jaren actief bij de Bijenvereniging Zwolle. Hij staat imkers met raad en daad bij. Daarnaast treedt hij op als praktijkbegeleider bij de imkeropleiding. Hij ervaart het als zijn roeping om alles over de natuur door te geven aan jong en oud door voorlichting over bijen en biodiversiteit aan scholen en belangstellenden. Hij maakt mensen ervan bewust wat de natuur te bieden heeft maar ook wat wij de natuur kunnen teruggeven. Bij verenigingsactiviteiten kunnen mensen op hem rekenen.

Al bijna 20 jaar is hij actief voor IVN Natuur Educatie. Hij is een van de vele vrijwilligers die naast beroepskrachten worden ingezet om het besef bij te brengen dat ieder van ons de verantwoordelijkheid heeft om bij te dragen aan een duurzame samenleving. Zijn opleiding tot natuurgids rondde Jan Westera af met de ontwikkeling van een zogenaamde natuurkoffer voor ouderen, waar bewoners van verzorgings- en verpleeghuizen, inclusief Alzheimerpatiënten, positief op reageren. De koffer haalt bij mensen herinneringen naar boven en haalt hen uit een isolement. Hij heeft het concept uitgebouwd naar meerdere koffers, ieder met een ander natuurthema en eigen materialen en foto’s, waarmee natuurgidsen in gesprek kunnen gaan met ouderen.

De natuurkoffer van Jan Westera kreeg eerst provinciaal en later landelijk een grote spin-off. Zijn idee ligt aan de basis van het IVN-project “De Groene Visite” in Overijssel en het landelijke project “Grijs, Groen en Gelukkig”. Met als resultaat een activiteitenprogramma voor tienduizend ouderen en vergroening van de omgeving van zorginstellingen, waardoor ouderen kunnen genieten van natuurbeleving en beweging in de buitenlucht. In januari 2012 kreeg hij hiervoor de Vroege Vogels Ereprijs van het VARA-programma Vroege Vogels.

Ook bij Natuurmonumenten is Jan Westera een van de vrijwilligers. Sinds 2005 is hij actief in de Vreugderijkerwaard, waar hij onderhoudswerk doet en bezoekers rondleidt. Daarnaast is hij al zo’n 15 jaar actief als vrijwilliger bij Stichting Vogelringstation De Kooi, die in Zwartewaterland een vogelringstation, eendenkooi en bijenstal beheert. Hij verzorgt er excursies en rondleidingen en assisteert bij het vangen en ringen van de vogels, wat inzicht geeft in de vogelstand in het Weerribbengebied. Zijn jarenlange ervaring bij Stichting Vogelringstation Schiermonnikoog komt hem daarbij goed van pas. Hij zorgt voor onderhoud en restauratie van eendenkooi en bijenstal. Zijn liefde en kennis over de ambachten van kooiker en imker draagt hij graag aan anderen over.

Ridder in de Orde van Oranje-Nassau:

De heer C.C. (Vincent) Boot (75 jaar)

In de jaren ’60 en ’70 was Vincent Boot een begenadigd wedstrijdjudoka, en meervoudig Nederlands kampioen. Ook in Europees verband stond hij menigmaal op het podium, met o.a. Anton Geesink. In de afgelopen vijf decennia heeft hij zich ontwikkeld tot nationaal, regionaal en lokaal ambassadeur van judo, jiu-jitsu en karate.

Sinds 1970 is hij lid van de Judo Bond Nederland (JBN). Hij was voorzitter en is nog steeds lid van de District Graden Commissie Judo Oost-Nederland. Nog steeds beheert hij de judomattenwagen voor schooljudo-projecten in Noord- en Oost-Nederland. Hij stond ook aan de wieg van het karate in Oost-Nederland, hij werd penningmeester van het regiobestuur Oost en karatescheidsrechter bij de Budo Bond Nederland. Sinds 2014 is hij plaatsvervangend bondsraadslid in district Oost-Nederland.

Vincent Boot leerde jong en oud de judo- en karaktesport beoefenen vanuit zijn eigen school, die na een fusie onder de naam Mossel/Boot uitgroeide tot een begrip in Zwolle en de regio. Er werden grote successen behaald, zoals een nationale titel bij het NK Karate in 1996. Hij gaf les met humor, positiviteit, liefde en geduld. Al tientallen jaren geeft hij in het hele land zelfverdedigings- en weerbaarheids-trainingen voor Buitengewoon Opsporingsambtenaren, politiemensen en stadswachten. Daardoor zijn zij in staat met meer vaardigheden en zelfvertrouwen hun werk op straat uit te oefenen.

Vincent Boot zette zijn kennis, talent en liefde voor de judo- en karatesport ook sociaal-maatschappelijk in. Diverse instellingen kunnen zelfs vandaag nog een beroep op hem doen. Recent zegde hij zijn medewerking toe aan het project Werkfit, waarbij sport de fysieke en mentale gezondheid verbetert van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.

Ook kwetsbare jongeren – zoals jongeren met een verstandelijke beperking – maar ook ouderen haalt hij uit een isolement of helpt hij in het zadel door hun weerbaarheid en zelfvertrouwen te vergroten. Zo participeert hij sinds de oprichting in 2004 in SportService Zwolle (SZ), dat sportstimulerings- en maatschappelijke activiteiten ondersteunt. Waaronder Schoolsportvereniging Holtenbroek, Buurtsportdagen en de Koningsspelen. Hij vindt dat ieder kind moet kunnen sporten. Dat verklaart zijn betrokkenheid bij het Jeugdfonds Sport Zwolle, dat kansarme kinderen in staat stelt te sporten.

De heer J.F. (Hans) de Jong (65 jaar)

Al vanaf 1994 zet Hans de Jong zich binnen het waterschap Salland, waterschap Groot Salland en waterschap Drents Overijsselse Delta in voor water-, natuur- en milieubeheer en ontwikkeling. Zowel binnen het algemeen bestuur als het dagelijks bestuur manifesteerde hij zich als een gedreven bestuurder met een warm hart voor natuur en milieu. Ook buiten het waterschap maakt Hans de Jong zich sterk voor duurzame oplossingen. ‘Rentmeesterschap’ staat voor hem voorop: we hebben de aarde in bruikleen en moeten daar van generatie op generatie goed voor zorgen. Het is zijn kracht dat hij daarvoor niet alleen draagvlak weet te creëren, maar mensen ook echt in beweging krijgt.

Hij combineerde zijn werk bij het waterschap lange tijd met een reguliere baan in het

onderwijs, als kaderdocent/programmanager bij Landstede. Pas vanaf 2015 concentreerde hij zich volledig op zijn loopbaan bij het waterschap Groot Salland, vooral om de fusie met het waterschap Reest en Wieden tot de huidige Drents Overijsselse Delta in goede banen te leiden. Als waarnemend dijkgraaf, als lid van de Lijst WaterNatuurlijk én voorheen bij zijn formele werkgever Landstede zette hij zich onvermoeibaar in voor natuur en milieu.

In 2005 sloot Landstede een overeenkomst met de gemeente Zwolle over het beheer van Doepark Nooterhof. Dankzij Hans de Jong kwam er een door het Waterschap Groot Salland aangelegde watertuin. Een grote publiekstrekker, waaraan jaarlijks duizenden kinderen plezier beleven. Ook was hij actief betrokken bij de bouw van het zogenaamde Earthship in het park.

In de projectgroep Duurzaam MBO ontwikkelde hij, in samenwerking met hogeschool Windesheim en Stichting Natuur en Milieu Overijssel, een lesmodule voor duurzaam denken bij docenten. In 2010 won hij zilver bij de verkiezing tot duurzaamste mbo-docent van Nederland.

Als bestuurder, vrijwilliger, fondsenwerver, natuurgids en pleitbezorger van natuureducatie is Hans de Jong betrokken bij organisaties als IVN, Natuur en Milieu Overijssel, stichting De Groene Kop van Overijssel, Groene Kerken Overijssel en stichting Wandelnet Nederland. Ook binnen de Nederlands Gereformeerde Kerk Zwolle vervult hij een voortrekkersrol bij het verduurzamen en ‘vergroenen’ van de eigen levensstijl. Daarin weet hij de krachten met de Protestantse Kerk Nederland en de katholieke kerk te bundelen voor een succesvolle samenwerking.

De heer P.G.J. (Paul) Renckens (67 jaar)

Op jonge leeftijd werd Paul Renckens lid van Koninklijke Orkestvereniging Thomas a Kempis. Hij speelde klarinet, en leerde daarnaast het reilen, zeilen en besturen van de orkestvereniging kennen. In 1975 werd hij secretaris en na enkele jaren voorzitter. In die rol heeft hij 25 jaar lang veel voor de vereniging betekend. Hij zorgde voor een stabiele thuisbasis, maakte van de vereniging weer een vitale vereniging en leverde een grote bijdrage aan de muzikale ontwikkeling van het orkest.

In de jaren zeventig kampte de orkestvereniging met een gebrek aan een vaste repetitieruimte en een teruglopend ledental. Paul Renckens zocht daarom de samenwerking met andere verenigingen. Met als resultaat de oprichting van stichting Ecomuze, waarvan hij ook voorzitter werd, en de gezamenlijke aankoop en het gezamenlijk gebruik van Domusica. Daar vonden tal van culturele verenigingen een betaalbaar thuis.

Per 2019 maakte hij bij stichting Ecomuze ruimte voor een nieuwe generatie. Hij laat een duurzame vrijwilligersorganisatie achter met een grote toegevoegde waarde voor de stad. Domusica is uitgegroeid tot een cultureel (wijk)centrum met veel verschillende non-profit gebruikersgroepen. Tot op de dag van vandaag geeft de stichting zonder overheidssubsidie invulling aan betaalbare huisvesting voor cultuur in de regio. Nog steeds stuurt Paul Renckens de vrijwillige bouwploeg van Domusica aan. Hierdoor blijven de kosten van onderhoud en verbouwingen voor de stichting en de betrokken verenigingen zo laag mogelijk.

Ook voor het carnaval in Zwolle is zijn inzet groot. Hij was muzikant, adjudant en prins, en is ambassadeur en bouwkundige. Met zijn visie en vindingrijkheid heeft hij het carnavalsfeest in Sassendonk naar een hoger plan getild. Veel jongeren zijn nu bij het carnaval betrokken. Als bestuurslid Facilitair en voorzitter van de horecacommissie van Golfclub Zwolle maakte hij zich ook daar in korte tijd onmisbaar.

De heer P. (Pier) Werksma (77 jaar)

Het leven van Pier Werksma staat voor een groot deel in het teken van het behoud en de ontwikkeling van natuurgebied Stormpoldervloedbos in Krimpen aan den IJssel. Een gebied waarvan hij als student Civiele Techniek aan de TU Delft al de bijzondere waarde onderkende. Zijn afstudeerscriptie bracht bewustwording op gang en ligt aan de basis van het behoud van dit voor Nederland zo unieke zoetwatergetijdengebied.

Met zijn jarenlange inzet en liefde voor het Stormpoldervloedbos is hij erin geslaagd dit gebied als een van de weinige zoetwatergetijdengebieden te behouden. Daar waar andere gebieden veranderden in bedrijventerreinen werd dit gebied op initiatief van Pier Werksma toegankelijk gemaakt en een geulensysteem met overlaten en klepduikers aangelegd dat tot op heden functioneert. Een systeem dat in andere gebieden in ons land navolging heeft gekregen.

Het Stormpoldervloedbosgebied heeft een belangrijke functie voor flora en fauna, en ook voor recreatie en natuurbeleving. Op het aangrenzende natuurwandelpad kunnen mensen de getijdenwerking goed beleven. De flora en fauna van het gebied zijn bijzonder. Er groeien enkele zeldzame plantensoorten. Het gebied vormt de ideale leefomgeving voor de bever en ook vogels als de kleine karekiet en de bosrietzanger voelen zich er thuis.

Sinds 1993 zijn meerdere regiohoofden van het Zuid-Hollands Landschap, de eigenaar van het gebied, verantwoordelijk geweest voor het beheer van het Stormpoldervloedbos. Al die tijd zorgde Pier Werksma voor continuïteit in het beheer en de kennisoverdracht van het gebied. Nog steeds geeft hij vrijwillig gevraagd en ongevraagd advies over beheer en inrichting waarmee hij op diverse cruciale momenten heeft zorggedragen voor een belangrijke kwaliteitsimpuls.

Ook andere instanties en overheden weet hij te betrekken bij dit bijzondere gebied. Hij is buitengewoon bevlogen en deskundig, en fungeert tot op de dag van vandaag als ‘geheugen en geweten’ van het gebied. De ontwikkeling van het Stormpolderbos is ook een voorbeeld voor elders nieuw aan te leggen getijdennatuurgebieden. Zoals plan ‘Deltadynamiek’ dat natuur- en stedelijke uitwerkingen bevat voor het gebied Dordrecht-Rotterdam. Een lopend grootschalig onderzoeks- en investeringsprogramma ‘Rivier als getijdenpark’ van de gemeente Rotterdam is schatplichtig aan het gedachtegoed van Pier Werksma.

Officier in de Orde van Oranje–Nassau:

De heer J.G. (Jaap) Sijmons (60 jaar)

Prof. mr. dr. Jaap Sijmons, compagnon bij Nysingh advocaten-notarissen, wordt (inter)nationaal gewaardeerd als een zeer sociaal-maatschappelijk betrokken, bevlogen en scherpzinnig advocaat op het gebied van gezondheidsrecht. Hij promoveerde twee maal, eerst als doctor in de filosofie en later in de rechtsgeleerdheid.

Jaap Sijmons is zich bewust van de maatschappelijke impact van het Gezondheidsrecht, een vakgebied dat voor mensen grote betekenis heeft en sterk de verantwoordelijkheid van de overheid raakt. Hij was betrokken bij baanbrekende uitspraken, zoals de rechtszaak Tuitjenhorn en heeft toonaangevende publicaties op zijn naam staan. Vakgenoten benoemden hem jaren achtereen in de top tien van advocaten. Ook staat hij hoog in de internationale ranking van adviseurs op gebied van healthcare/gezondheidsrecht.

Halverwege zijn loopbaan werd hij bijzonder hoogleraar privaatrechtelijk Gezondheidsrecht aan de Universiteit Utrecht. Op dit moment is hij hoofddocent aan de Radboud Universiteit in Nijmegen en onbezoldigd raadsheerplaatsvervanger in Amsterdam.

Op vrijwillige basis heeft hij zitting in belangrijke adviescolleges van de overheid, zoals de landelijke Gezondheidsraad, die regering en parlement adviseert. Zijn inbreng is gezaghebbend. Daarnaast is hij al geruime tijd voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Gezondheidsrecht. Ook andere gezondheidsinstellingen en koepelorganisaties in de zorg mogen op zijn vrijwillige inzet en expertise rekenen. Zoals ZonMw, de Nederlandse organisatie voor de financiering van gezondheidsonderzoek en zorginnovatie, en de redactie van het Tijdschrift voor Gezondheidsrecht.

In 2004 promoveerde Jaap Sijmons op het filosofische werk van Steiner, en plaatste dit in de context van de moderne filosofie. Zijn affiniteit met de antroposofische leer blijkt ook uit zijn vrijwillige bestuurlijke inzet op verschillende gebieden, zoals voor het (vrije school) onderwijs, duurzame landbouw en cultuur. Als voorzitter en raadgevend bestuurslid zette en zet hij zich in voor de Antroposofische Vereniging, een wereldwijde organisatie voor geesteswetenschappelijk onderzoek. Ook zette hij zich in voor de internationale tegenhanger, das Allgemeine Anthroposophische Gesellschaft.