Vanuit mijn werkplek, het intussen verdwenen ziekenhuis De Weezenlanden, had ik uitzicht op het Nel Banninkhuis. Dat had een plek gevonden in een van de bijgebouwen van de Dominicanenkerk. Het was een opvanghuis voor daklozen en daardoor zagen we er zich vaak vreemde taferelen afspelen.
Het was de voorloper van de huidige opvanglocatie De Herberg, en was – voor haar zeer welverdiend – vernoemd naar Zwolles meest bekende heilsoldaat.
Het liedje van ene Marc Winters, een hit in 1974, De Heilsoldaat, met daarin de tekst “ze sjouwde van kroegje naar kroegje”, was haar op het lijf geschreven.
We vinden haar naam nu nog terug in de buurt van de Vrouwenlaan in Zwolle-Zuid (de Schellerhoek): Nel Bannink.
Ik stuitte op die naam ‘Vrouwenlaan’ en ik vroeg me af waarom, in de jaren negentig, een straat die naam had gekregen. Ik vond in mijn naslagwerken de uitleg: “Dankt de naam aan de historische vrouwen die in deze buurt zijn vernoemd”.
Er blijken maar vier historische vrouwen te zijn vernoemd. Naast Nel, nog zuster Van der Kolk (bekende vroedvrouw), Bep Wiersma (verzetsheldin) en Gerritje Muijderman (de eerste vrouwelijke leerling op de Zwolse HBS). De gemeente Zwolle had bedacht rond de Jofferenlaan nog meer straten te vernoemen. ’t Is er nooit van gekomen.
Het moet toch niet zo moeilijk zijn om meer historische vrouwen te vinden. Zoals de oprichtster van Het Vrouwenhuis, nee, niet in Zwolle-Zuid maar op de hoek van de Melkmarkt en Korte Kamperstraat. Ik doel natuurlijk op Aleida Greve, die allang vernoemd had moeten zijn.
Je hoeft maar een beetje te snuffelen of je vindt er zo een behoorlijk aantal andere te vernoemen vrouwen. Ik noem er willekeurig een drietal van. Eva van Marle (1647-1652 kunstschilderes), Ans Stroink (1898-1991 tussen WO I en WO II gezien als de beste Nederlandse sopraan) en Maria Milatz, die in het begin van de vorige eeuw streed voor het vrouwenkiesrecht in politiek en kerk.
’t Wordt tijd dat wat meer aandacht bij vernoemen van straatnamen besteed wordt aan deze categorie. Er wordt nog genoeg gebouwd, zou ik zo zeggen.
Ik wil trouwens niet de indruk wekken dat ik vind dat er te weinig aan emancipatie wordt gedaan. De kwestie is dat ik geen broers heb, wel vijf zussen, die moet ik te vriend houden.
