Zoon slachtoffer oudejaarsmoord: “Zwolle viert feest, mijn vader dood en ik in de cel”

Zwolle – Donderdag is het strafproces begonnen tegen de 46-jarige Michel B. uit Zwolle. Hij wordt ervan verdacht de 52-jarige Henk Wolters te hebben doodgeschoten op oudejaarsavond 2019. Ook nemen politie en justitie aan dat het grote wapendepot, dat in september 2020 op landgoed Schellerberg gevonden is, van hem was.

In de rechtbank waren veel familieleden en vrienden van Henk Wolters aanwezig. Ook de verdachte Michel B., alias De Gier, kon rekenen op veel steun. De beide groepen werden door de parketpolitie gescheiden van elkaar gehouden.

Dat de emoties hoog opliepen bleek toen de zoon van Wolters, Guus Jr., zijn slachtofferverklaring mocht voorlezen. Hij zat toen oog in oog met De Gier. “Eindelijk, eindelijk zitten we hier na twee jaar. Wat denk je Mies, met alles wat je op je geweten hebt?”

De voorzitter van de rechtbank greep snel in en vroeg Wolters om het bij zijn slachtofferverklaring te houden. “Oud en nieuw zal nooit meer hetzelfde zijn,” vertelt de heftig geëmotioneerde zoon. Hij vertelt over het telefoontje dat hij kreeg op oudejaarsavond 2019. “Er zou iemand zijn neergestoken op de Buitengasthuisstraat. Het was heel erg mistig en ik ben er snel heen gereden.”

Door de dichte mist zag Wolters Jr. de afzetlinten niet. Met zijn auto reed hij er dwars doorheen. “Ik keek ineens in vijftien lopen van pistolen van agenten. Ik moest gaan liggen en ze zouden schieten als ik bewoog. Geblinddoekt en in de handboeien werd ik afgevoerd en ingesloten in een cel op het politiebureau.”

Uren later liet een agent hem een foto zien van een tatoeage. “Het was de tattoo van mijn vader. Agenten condoleerden me in de cel en zeiden dat mijn vader door vuurwapengeweld om het leven was gekomen. Ik heb gehuild, gebeden en gesmeekt dat het niet waar was. Daar heb ik nog iedere keer last van met oud en nieuw of als ik harde knallen hoor.”

Dan grijpt één van de rechters in. Er werd gezien dat verdachte Michel B. de zoon van Wolters aanstaarde en iets siste. “Aankijken mag, verder niets,” luidt de waarschuwing van de rechter aan De Gier. “Ik pak je nog wel,” zou de zoon van Wolters zijn toegesist volgens een medewerker van Slachtofferhulp en familie van Wolters.

“Om twaalf uur hoorde ik het vuurwerk,” vervolgt Wolters Jr. “Het was onwerkelijk. Zwolle viert feest, mijn vader dood en ik in de cel.”

Na de slachtofferverklaring kijkt Guus Wolters Jr. omhoog naar de publieke tribune. Hij richt het woord tot de vriendin van Michel B. “Je hoeft niet bang te zijn voor ons. Wees bang voor hem,” zegt hij terwijl hij De Gier aanwijst.

Michel B. kwam in beeld toen in september 2020 een groot wapendepot werd gevonden op landgoed Schellerberg. Twee mannen vonden met een metaaldetector een vat dat gevuld was met wapens. Zij brachten de vondst naar het politiebureau. Dezelfde avond vonden agenten nog twee vaten. De volgende dag werden ook nog twee vaten opgegraven.

In de vijf vaten zaten vuurwapens, munitie, handgranaten en een geldbedrag van dertigduizend euro. Ook het pistool, een omgebouwde Glock, waarmee Wolters werd doodgeschoten zat in één van de vaten. Het DNA van De Gier werd niet alleen op het moordwapen gevonden. Het zat ook op de granaten, andere wapens, de elastiekjes om het geld, op sealbags en op een draaideksel van een vat.

Michel B. beweert bij hoog en laag dat het wapendepot niet van hem was. Voor de aanwezigheid van zijn DNA heeft hij wel een verklaring. “Ik hou van wapens. Zet me in een wapenwinkel en ik kan me twee dagen vermaken.” De Gier denkt dat hij de gevonden wapens jaren geleden in zijn handen heeft gehad bij iemand thuis. “Ook door het poetsen van wapens kan DNA zich verspreiden,” aldus B. “Het DNA van mijn handen zit dan in de poetsdoek en als er andere wapens mee gepoetst worden verspreidt het zich verder.”

De Gier heeft ook wel iets aan te merken op het veiligstellen van de wapenvondst op het landgoed in Zwolle-Zuid. “De Explosieven Opruimingsdienst werd ingeschakeld. Die richten zich op veiligheid. Met dikke handschoenen pakken ze het op en op foto’s is te zien dat alles bij elkaar op een laken lag.” Het gevaar bestaat dan op kruiscontaminatie van DNA sporen aldus De Gier. Iets wat forensische rechercheurs in de witte pakken maximaal voorkomen bij onderzoek omdat zij zich richten op bewijsmateriaal.

Op de verpakkingen van de wapens zaten handgeschreven etiketten. Forensisch onderzoekers vergeleken het handschrift met dat van Michel B. Het handschrift in een inbeslaggenomen agenda van De Gier vertoonde grote mate van gelijkenis. De conclusie was dat het afkomstig is van dezelfde persoon. Michel B. verklaarde van nature nieuwsgierig en behulpzaam te zijn. “Ik heb wel eens etiketjes geschreven voor iemand omdat die niet goed wist hoe je het moest schrijven.”

Dat is ook zijn verklaring voor het aantreffen van zijn DNA op de elastiekjes om het geld. Hij hielp een ander ook wel met tellen van geld.

Michel B. had echter geen antwoord op vragen van de rechter bij wie hij was geweest om wapens te bekijken, geld te tellen of etiketten te schrijven. Na aandringen van de rechter om namen te noemen werd hij zelfs boos. “Ik zit nu al veertien maanden vast. Misschien had ik wel iets kunnen zeggen maar niet als ze me een moord in de schoenen willen schuiven. Weet je wel hoe dat erin hakt!” Zijn advocaat maande hem tot rust. De Gier vervolgde door te stellen dat namen noemen geen nut heeft. “Het zijn zware criminelen en ik heb een vrouw en kind.”

Michel B. heeft ook geen alibi voor de avond van de moord op Henk Wolters. Uit de reconstructie door de politie blijkt dat Wolters rond kwart over acht ’s avonds zijn auto parkeerde op de parkeerplaats voor zijn woning aan de Buitengasthuisstraat.

Buren hoorden vervolgens twee korte salvo’s van schoten. Ook zagen ze de klimop buiten voor hun huis bewegen en een schim. Een tweede persoon met capuchon volgde hem snel. De zwaargewonde Wolters liep nog voor de rij huizen langs en zakte om de hoek in elkaar. Daar werd hij iets na half tien gevonden door een jongen en meisje.

Zij alarmeerden de politie dat er iemand was neergestoken. Agenten die te hulp schoten herkenden Henk Wolters en zagen dat het om schotwonden ging. Ze begonnen met reanimeren, echter mocht het niet meer baten. Op de parkeerplaats en trottoirs zagen ze veel hulzen en patronen liggen. Uit sectie bleek later dat Wolters 45 schotwonden in borst en buik had. Dertien kogels gingen dwars door hem heen.

De Gier zijn alibi begint op zijn vroegst om half negen die avond. Een vriend weet zeker dat Michel B. bij hem in de Indische Buurt was toen hij naar de oudejaarsconference keek. Die uitzending begon iets na half negen.

Michel B. stelt dat hij met zijn auto langs vrienden in de Indische Buurt is gegaan. Iets dat hij altijd doet op oudejaarsavond. Ook zou hij in Dieze-Oost en op woonwagenkampen zijn geweest. Echter zijn er weinig getuigen die dit kunnen bevestigen. “Ze zijn te bang om het te doen, dat kan ik ook wel lezen in het strafdossier,” zegt De Gier. Ook uitte hij beschuldigingen over de zoon van Henk Wolters. “Guusje zou veel geld hebben geboden om belastend over mij te verklaren.”

Dezelfde Guus Jr. verklaarde ook dat hij samen met Michel B. ooit vaten had begraven. Onzin volgens De Gier. Hij had volgens eigen zeggen geen omgang met de zoon van Henk Wolters. Destijds waren vader Wolters en B. nog vrienden. “Guusje zegt alles wat het OM wil horen. Ik heb nooit tonnetjes ingegraven, dus ook niet met Guusje,” stelt B. “En ik was ook geen ome Michel.”

Volgende week woensdag gaat de rechtszaak verder. De officier van justitie zal dan bekendmaken welke straf ze tegen De Gier gaan eisen. De advocaten van B. zullen hem vervolgens verdedigen. Als laatste krijgt B. het woord.