Nee, ik doel niet op een lange wandeling in het bos maar op het plan om een stuk bos te slopen aan de Nemelerbergweg. En wel om er een vrijstaand huis te kunnen bouwen. Komende maandag moet de gemeenteraad beslissen of dit door kan gaan.
Ik heb allereerst gekeken op Google Earth of er in de buurt geen kaveltje vrij van bomen is om zo’n gewenst type huis te bouwen. Rondneuzend lijkt er mij plek zat te zijn. ’t Kan natuurlijk zo zijn dat niemand er grond wil verkopen, maar dan houdt het plannen maken, in mijn ogen, gewoon op.
In het jaar 2013 heeft de gemeente Zwolle bepaald wat de zogenaamd ‘groene longen’ van Zwolle zijn. Daar horen ook de bossen rond de Nemelerbergweg, daar in de Brinkhoek, bij. Zo’n afspraak met de burgerij, want dat is het toch uiteindelijk, moet je nakomen.
Ik kan me herinneren dat de gemeente ook eens een plan had om het nog nieuw te bouwen Van der Valk Hotel een plek te gunnen aan de Zwartewaterallee, direct achter de manege. Met in- en uitritten aan dat stukje allee. Ook hier protesteerden buurtbewoners tegen met: ‘het groene longen argument’. Het hotel heeft elders een plek gekregen.
Waarom worden private belangen zo vaak aan de kant geschoven in het belang van… ja, van wat eigenlijk? Is dat door een verkeerde inschatting? Of gaat het over het niet willen erkennen dat er fout besloten is? Of is het, ik mag het zelfs niet hopen, vriendjespolitiek?
Alle dagen horen we dat er om de kleinste redenen boerderijen moeten sluiten vanwege de natuur. Hier wordt pure natuur domweg opgeofferd. Volgens buurtbewoners stelt de gemeente dat “zij bij het afwijzen van het plan zelfs bestuurlijk onbetrouwbaar zou zijn”. Ik snap dat niet, zeker niet gezien de genoemde afspraken in 2013.
Ook nu weer, en ik herhaal het woordje ‘weer’ met opzet, krijg ik het gevoel dat het indienen van zienswijzen, waar ook in Nederland, een wassen neus is. Misschien kunnen we het quasi-inspraak noemen.
Dé visionair op groengebied van de gemeente Zwolle, Gerard Mosterd, helaas in 2020 overleden, wist in zijn tijd een omslag in het denken over het groen in Zwolle te bewerkstelligen. Ik vermoed dat hij zich, zo is de uitdrukking, zou omdraaien in het graf, als hij nu de krant zou lezen.
Maar ja, die opmerking van mij komt als mosterd na de maaltijd.
