Eerlijk gezegd weet ik niet hoe de gemiddelde Zwollenaar erop gereageerd heeft. Op het bericht dat muziekhandel Reichenbach in de Sassenstraat over enkele weken, na bijna 180 jaar, de deuren sluit. Misschien met de hedendaagse reactie: “Who the fuck is Reichenbach?”
En dat terwijl die familie generaties lang muziekinstrumenten en de daarbij behorende artikelen verkocht. Om een indruk te geven: ik lees dat zij nu nog wel achthonderd gitaren hebben liggen, waarvan ze denken dat ze die voor eind november wel kwijt zullen zijn.
Als klein jongetje stond ik eind jaren vijftig al voor hun etalage en zag daar mondharmonica’s en hoopte, tevergeefs overigens, dat ik er binnen afzienbare tijd eentje zou kunnen kopen.
Later werd ik er gelukkig klant, ik kocht er een Spaans ogende gitaar, bij tijd en wijle nieuwe snaren en heel enkel een plectrum. Een plectrum is een klein, plat voorwerp dat wordt gebruikt om de snaren van een instrument aan te slaan dan wel te bespelen.
Er is nog een reden waarom het sluiten van die winkel me aan het hart gaat. Het doet, naar mijn idee, afbreuk aan een compleet assortiment winkels in onze stad. Zeker in het koopcentrum. Daar hoort een muziekwinkel bij. En dan te weten dat de familie Reichenbach vroeger twee winkels, bijna naast elkaar, in onze Zwolse Sassenstraat had en een winkel aan de Oudestraat in Kampen.
Bijna elk winkelpand in de binnenstad dat ‘vrijkomt’ wordt omgezet in een horecabedrijf. En natuurlijk kun je het de eigenaars niet ontzeggen dat te doen, omdat het vaak meer geld oplevert dan het handhaven van een winkel.
Maar elk horecabedrijf, iedere automatiek, sterker nog, bijna iedere winkel die etenswaren of drank verkoopt, schijnt tegenwoordig niet zonder terras te kunnen. Ik weet hoe leuk het kan zijn, met een glaasje in de hand naar voorbijgangers zitten te kijken. Maar weet ook dat als er geen goede winkels meer zijn, vallen die vanaf het terras te bekijken voorbijgangers weg. En weg is dan ook de charme van een terras.
’t Is trouwens maar de vraag of een terras voor iedereen wel nuttig is. Vast en zeker niet voor de mensen die daar een plekje vinden en daarna niets anders doen dan op hun telefoon kijken, want je zou toch eens een onbelangrijk berichtje missen.
Om tenslotte weer terug te komen bij Reichenbach. Je kunt via je telefoon ook naar hele mooie muziek luisteren.
