“De rillingen lopen je over de rug,” zei de politierechter vrijdag over een brute mishandeling in het park bij de Potgietersingel. “Hoe naar ik het ook vind voor de slachtoffers, maar de echte dader zit nu niet voor me.” De vrijspraak zorgde voor grote opluchting bij een 19-jarige Zwollenaar, tranen bij zijn moeder en grote teleurstelling bij drie slachtoffers.
In de nacht van zaterdag 22 op zondag 23 juni 2024 liep een grote groep jongeren het park langs de stadsgracht in. Bij het klimrek troffen ze een groepje tieners. Ze vroegen om sigaretten en kregen nul op het rekest. Er ontstond wat tumult waarbij gescholden en geduwd werd. Ook vielen er een paar klappen. De grote groep droop af, maar keerde even later terug.
“Ze komen weer terug,” gilde een van de tieners. Een 17-jarige jongen sprong op zijn fiets om te vluchten, maar werd door vijf of zes belagers van zijn fiets getrokken. Terwijl hij al op de grond lag werd er op hem ingeschopt. Vrienden die hem te hulp schoten kregen flinke klappen. Een van hen hield er een blijvend litteken bij zijn oog aan over. Ook twee meisjes die hun vriend wilden helpen werden geschopt en geslagen.
“Ik rende naar hem toe om hem te helpen,” verklaarde een van de tieners bij de politie. “Hij was bewusteloos en er kwam veel bloed uit zijn mond. Hij was er echt heel slecht aan toe.” Het slachtoffer zelf zei in de rechtszaal: “Wat ons is overkomen was niet nodig geweest. Voor we het doorhadden kwam een zwerm op ons af. Ik ben bewusteloos achtergelaten. Gelukkig kwamen de politie en ambulance om mij de noodzakelijke hulp te bieden.”
Slachtoffer naar het ziekenhuis
Het slachtoffer ontwaakte na de mishandeling in een ziekenhuisbed in Isala met zijn boven- en ondertanden naar binnen geslagen. Het eerste wat hij zag was dat zijn vader naast hem aan het bed zat. De tiener kon zich niets meer herinneren van wat hem overkomen was.
Een vriendin van het slachtoffer was zo bang dat ze zich bijna tien minuten verstopte in de bosjes in het park. Zij nam later contact op met de politie om te zeggen dat ze een oud-klasgenoot had herkend in het park. Ze zag hem bij de groep tijdens het eerste voorval in het park. Ze sprak bij de politie de hoop uit dat via hem namen van de geweldplegers boven water zouden komen. Ze voegde eraan toe dat ze hem niet had zien slaan.
In de rechtszaal blijkt dat hij dat wel heeft gedaan. “Iemand uit dat groepje riep iets over mijn moeder,” zegt de 19-jarige verdachte. “Ik heb hem twee stompen in zijn buik gegeven en ben daarna weggelopen.” Hij doet uit de doeken dat hij al bij Museum de Fundatie liep toen hij veel geschreeuw en gegil in het park hoorde. Ook twee vrienden van hem verklaarden bij de politie dat hij achter hen liep en niet meer in het park was tijdens het brute geweld.
Groep van zestien man
Wat de politie wel aan bewijs verzamelde, waren camerabeelden die elders in de stad werden gemaakt. Daarop is te zien dat de 19-jarige verdachte met de grote groep door het centrum loopt. De Zwollenaar gaf dat ook toe. “Ik was die avond met een paar vrienden in de Aa-landen en we zijn later met wat andere jongens rondjes gaan lopen in de stad,” verklaarde hij bij de politie. Ook een getuige bevestigde bij de politie dat ze hem die nacht had gezien met de groep op het Katwolderplein. Zij was later ook aanwezig bij de geweldsuitbarsting in het park.
“Het was na de eerste keer even rustig en toen kwam een groep van ongeveer zestien man terug,” verklaarde ze bij de politie. “Ze hadden allemaal een capuchon op. Het waren een paar blanke jongens en verder denk ik Marokkaanse jongens.” Ook zij vertelde de politie dat ze de verdachte niet had zien slaan of schoppen.
“Ik leef met je mee en vind het niet normaal wat jou is overkomen,” zegt de 19-jarige Zwollenaar in de rechtbank tegen het slachtoffer dat het ernstigst gewond raakte. “Ik heb er niets mee te maken.” Bij de politie en in de rechtbank weigert hij namen te noemen van de andere jongens met wie hij die avond op pad was. “Ik ga niet snitchen,” voegt hij eraan toe. “Ik begrijp dat de zaak opgelost moet worden maar dan moeten ze wel de goede hebben.”
Gebrek aan bewijs
Het Openbaar Ministerie is dat met hem eens. “Het is een dramatische zaak waarbij de centrale vraag is of de verdachte onderdeel uitmaakte van het grote geweld bij het tweede incident,” zegt de officier van justitie. “Het is heel zuur voor de slachtoffers, maar er is geen bewijs.” Het OM vraagt de rechter dan ook om de Zwollenaar vrij te spreken.
“De enige reden dat hij hier zit is dat zijn naam door een getuige is genoemd, in de hoop dat de politie via hem bij de daders zou uitkomen,” zegt de advocaat van de Zwollenaar. “Die getuige zegt dan ook gelijk dat ze zag dat hij verder niets deed.” Ook hij vindt dat zijn cliënt vrij moet worden gesproken vanwege gebrek aan bewijs. “Hier zit de verkeerde jongen. Het OM moet op zoek gaan naar de echte daders.”
“Het is een heel heftig incident. De rillingen lopen je over de rug,” zegt de politierechter als ze aan haar uitspraak begint. Ook zij concludeert dat in het dossier de getuige die de naam van de verdachte noemde, hoopte dat de speurders via hem de daders zouden pakken. “Ze heeft hem niet zien slaan. Sterker nog, een van de slachtoffers zegt dat hij niet geslagen heeft.”
Omdat de Zwollenaar zelf bekende op een eerder moment in het park wel iemand geslagen te hebben, krijgt hij een reprimande van de politierechter. “Ook die twee klappen kunnen niet door de beugel!” Daarna spreekt ze de Zwollenaar vrij. “Hoe naar ik het ook vind voor de echte slachtoffers, de echte dader zit nu niet voor me.”
Volgens de advocaat van de vrijgesproken Zwollenaar is er inmiddels iemand anders aangehouden als verdachte van de mishandeling in het park. Hij zou door de politie worden verhoord.
